W poszukiwaniu nowych sposobów zaskakiwania widza, scenarzyści horrorów sięgają po coraz bardzie wymyślne i nieprawdopodobne pomysły. Nie dziwi zatem fakt, że głównym bohaterem monster-movie można zrobić poczciwą krowę. A krowa to nie byle jaka. W wyniku mutacji przekształciła swój szkielet w zewnętrzny pancerz, jaki można spotkać u owadów czy skorupiaków. Brzmi to nieco humorystycznie, jednak sam film nakręcony jest zupełnie na poważnie. Ten wyprodukowany na wyspach brytyjskich obraz mimo niewielkiego budżetu jest pozycją interesującą i godną uwagi.

Akcja filmu rozgrywa się na farmie z dala od miasta, gdzie główny bohater Dan prowadzi gospodarstwo rolne. Utrzymuje się głównie z hodowli krów. Pewnego dnia w pobliże jego domu przybywa dwójka zakochanych młodych ludzi. Uciekli z domu i szukają miejsca gdzie mogliby się ukryć. Właściciel farmy nie jest tym faktem zachwycony, jednak pozwala parze pozostać na swoim terenie kilka dni. Na nieszczęście w nocy jedna z krów zaczyna się cielić. Ponieważ Dan jest na farmie sam, zwraca się o do pary zakochanych o pomoc. Sytuacja wymyka się spod kontroli kiedy okazuje się, że urodzone ciele umiera, a w jego brzuchu dojrzewają płody zmutowanych krów. Okazuje się, że farmer Dan z chęci zysku pozwolił lokalnemu naukowcowi przeprowadzić na jego stadzie doświadczenia mające na celu szybszy wzrost krów. Nikt jednak nie przypuszczał, że zwierzęta pod wpływem serum ulegną mutacji genetycznej i będą rodzić stworzenia niebezpieczne dla ludzi i otoczenia. Rozpoczyna się walka bohaterów o przetrwanie, kiedy jednemu z monstrów wydobytych z cielaka udaje się nie tylko przeżyć, ale zdobyć pożywienie w wyniku czego znacznie powiększa swoje rozmiary.

Fabuła filmu nie jest niczym odkrywczym, może poza faktem wykorzystania w filmie krów, zwierzęcia dosyć rzadko grającego w monster-movie. Tutaj krowy wykorzystywane są jako żywiciele, a jednocześnie inkubatory dla potworów. Co powoduje, że pozycję ogląda się z zaciekawieniem? Fabuła rozkręca się dosyć wolno, w zasadzie dopiero w połowie domyślamy się o czym tak naprawdę będzie film. Dla niektórych widzów przyzwyczajonych do zawrotnego tępa obrazów kina grozy,  może to być wadą. Niemniej jednak całość ogląda się przyjemnie. Na uwagę zasługuje mroczna atmosfera: brudna i szara okolica farmy, jesienno zimowa aura, ciemne i ponure pomieszczenia stajni, całość tworzy niepowtarzalny duszny klimat. Ujęcia księżyca na tle pozbawionych liści drzew są tak malownicze, że wręcz zapierają dech w piersiach. Takich obrazów w filmie nie brakuje. Zdarzają się w Isolation również dłużyzny. Kiedy jednak robi się nudno, akcja zaczyna nagle przyspieszać i dowiadujemy się o kolejnych wątkach fabuły.

Muzyka, zdjęcia i mroczny klimat tworzą bardzo dobrą mieszankę za co należy się realizacji duży plus. Widać niewielki budżet filmu, co odbiło się negatywnie na obsadzie aktorskiej złożonej z mało znanych aktorów. Część z nich wywiązała się z powierzonych im zadań poprawnie. Czasami widać jednak niewielki bagaż aktorskiego doświadczenia. Para kochanków zagrała swoje role zupełnie nieprzekonywująco, jeśli nie byli naturszczykami zatrudnionymi dla potrzeb filmu to aktorsko reprezentują się naprawdę kiepsko. Zresztą w całym filmie pojawia zaledwie kilka postaci. Klimat został zbudowany wokół gęstej atmosfery stajni i obory, w której grasuje zmutowany zrodzony z cielaka potwór. Efekty specjalne nie powalają. Często zastosowano chwyt, który ma na celu nie pokazanie wszystkiego, dzięki czemu z jednej strony zmusza to odbiorcę do wysilenia wyobraźni z drugiej pozwala ukryć braki warsztatowe i budżetowe. Od momentu pojawienia się tytułowego potwora, aż do napisów końcowych fabuła kręci się wokół dramatycznych prób przetrwania dwójki pozostałych przy życiu bohaterów. Zakończenie choć nie odkrywcze, jest zaskakujące.

Podsumowując mimo skromnego budżetu, nieznanych aktorów pozycja jest godna polecenia. Klimatyczny horror z gatunku monster-movie z wolno budowana atmosferą, powolną jednak nie pozbawioną smaczków akcją. Film jest gęsty, ciemny i ponury. Czuć klimat tytułowej izolacji, której poddana została cała farma. Obraz zasługuje na mocną siódemkę i można go z całą pewnością polecić na coraz dłuższe, bardziej szare i monotonne jesienne wieczory.