CREEPSHOW 3

::TYTUŁ POLSKI::
Creepshow 3

::REŻYSERIA::
James Glenn Dudelson,
Ana Clavell

::SCENARIUSZ::
AJames Glenn Dudelson,
Ana Clavell

::MUZYKA::
Chris Anderson

::OBSADA::
AJ Bowen, Kris Allen, Stephanie Pettee...

::KRAJ::
USA

::ROK::
2006

::CZAS TRWANIA::
104 min.

Dwadzieścia lat po premierze „Creepshow 2”, światło dzienne ujrzała kontynuacja – „Creepshow 3”. Za reżyserię zabrali się James Glenn Dudelson i Ana Clavell, odpowiedzialni za słaby „Day of the dead 2”. Po usłyszeniu tej informacji, byłem przekonany, że powstanie film tragiczny, nie godny na miano kontynuacji „Creepshow”. I niestety nie myliłem się… Przeczytajcie.

Pierwszą historią jest opowieść o nastolatce Alice. Dziewczyna jest bardzo arogancka w stosunku do innych osób, nie szanuje sąsiadów i rodziców. Pewnego dnia po powrocie ze szkoły spostrzega, iż jej tata zakupił nowy uniwersalny pilot. Okazuje się, że elektroniczna zabawka powoduje wielkie zmiany w życiu dziewczyny, jedną z nich jest pojawianie się na jej ciele dziwnych deformacji... Jest to najbardziej absurdalna i bezsensowna historyjka w całym tym zestawie. Nie spodobała mi się w ogóle. Nie wyjaśniono nam, co tak naprawdę robił ów pilot, ani dlaczego dziewczyna zamienia się w takie ohydne monstrum. Na szczęście trwa tylko 13 minut.

Druga historyjka opowiada o samotnym ochroniarzu Jerrym, którego jedyną rozrywką po powrocie do domu jest słuchanie radia. Niestety, jego sprzęt się psuje, zmuszony jest, więc do zakupu nowego u ulicznego handlarza. Jerry zaprzyjaźnia się z radiem, które z nim rozmawia. Głos z radia, mówi mężczyźnie o pieniądzach ukrytych w pobliżu jego mieszkania. Ochroniarz postanawia je odnaleźć, mordując przy tym kilka osób... Opowieść średnia, motyw z myślącymi rzeczami był już wielokrotnie wykorzystywany, więc nie można pochwalić scenarzysty za oryginalność. Minusem jest słabe wykonanie scen zabójstw i kilka dłużyzn, zważywszy na to, iż to najdłuższa opowiastka.  

Trzecia opowieść to historia prostytutki Rachel, która w bezwzględny sposób zabija swych klientów. Umawia się na spotkanie z młodym Victorem, który jak się okazje jest bardziej niebezpieczny od niej... Tak oto prezentuje się fabuła najciekawszej historyjki. Nie jest ona może zbyt odkrywcza, ale dość zgrabnie zostało tu wszystko wykonane. Przeszkadzają jedynie słabe efekty wizualne, sztucznie wyglądająca krew i gumowy nóż. Wygląd Victora, jako wampira jest dobry, niestety nie robi wrażenia na widzu. Szkoda tylko, że historia ta trwa bardzo krótko.

Czwarta historia opowiada o profesorze Daytonie, który na starość postanawia wziąć ślub z piękną Kathy. Genialnego profesora odwiedzają jego dawni studenci, zaskoczeni informacją o ożenku podejrzewają, iż przyszła panna młoda to robot. Postanawiają bardzo dokładnie sprawdzić czy ich przypuszczenia są prawdziwe... Opowieść pełna czarnego humoru, jak i żenujących wypowiedzi bohaterów, które w założeniu miały być śmieszne. Końcówka jest dość ciekawa i krwawa.

W ostatniej piątej opowieści, doktor Farwell doprowadza do śmierci bezdomnego mężczyznę. Niespodziewanie zmarły powraca i nawiedza beztroskiego lekarza. Na początku nie przejmuje się widokiem ducha i dalej nie szanuje pacjentów, baluje do rana oraz zażywa narkotyki. Zjawa jednak tak szybko się nie podda... Jest to jedna z dłuższych, jak i głupszych historii. Motyw prześladującej zjawy został zepchnięty na dalszy plan, w zamian za co podziwiałem sceny z udziałem pacjentów Farwella oraz imprezy w których brał udział. Sam wygląd ducha, jak na nisko budżetową produkcję jest dobry.

Wielkim minusem filmu jest brak komiksowych wstawek, które tak fantastycznie komponowały się z całością w poprzednich częściach. Zamiast tego dostaliśmy w formie epilogu, krótką i bezsensowną animację, której wykonanie jest tandetne i kiczowate. Niestety, w „Creepshow 3” nie występuje Creep, postać tak charakterystyczna dla całej serii. Nowością jest fabularne powiązanie wszystkich pięciu historii, w każdej opowieści pojawiają się niektórzy bohaterowie z innych historyjek (najczęściej pojawia się profesor Dayton), można też obserwować wydarzenia z perspektywy kilku postaci. Muszę wspomnieć o muzyce, która była nieciekawa (tylko parę motywów może się spodobać) i bardziej pasowała do jakiejś komedii. „Creepshow 3” polecam jedynie fanom serii, inni powinni trzymać się z daleka od tego filmu. Jest to nieudana kontynuacja, ze słabym aktorstwem, muzyką, efektami i scenariuszem. Film zasługuje na mocną trójkę, więc dać nie mogę, a szkoda.