::INFORMACJE::




::TYTUŁ POLSKI::

Egzorcysta 2: Heretyk

::
REŻYSERIA::
John Boorman


::SCENARIUSZ::
William Goodhart


::MUZYKA::
 Ennio Morricone

::ROK::
1977

::CZAS TRWANIA::
118 min.

::OBSADA::
Richard Burton
Linda Blair
Louise Fletcher
Max von Sydow

::PLUSY::
+ Znakomita muzyka [w wykonaniu Ennio Morricone]
+ Świetna obsada
+ W niezwykły sposób reżyser John Boorman ukazuje nam, jak silny może być człowiek, kiedy za wszelką cenę chce pomóc drugiemu.
+ Niektóre efekty specjalne bardzo fajne [niektórzy uważają je, za drażniące.]
+ Charakteryzacja postaci, np.: demon Pazuzu, lub Kokumo.
+ W dużym stopniu nawiązuje, do części pierwszej.
+ Ciekawie zrealizowane sceny wizji Regan, oraz szarańczy.

::MINUSY::
- Monotonne i bezsensowne sceny, w Afryce, oraz za duża ich ilość.
- Kiepska gra aktorki Kitty Winn [w roli Sharon Spencer – opiekunki Regan].
- Przez pewną część filmu jest monotonnie i nudno.
- Brak aktorki Ellen Burstyn i jej genialnej postaci: Chris MacNeil, matki Regan.

::OCENA FILMU::
8/10
 

 


SPIS WEDŁUG TYTUŁÓW ORYGINALNYCH

0-99A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  Q  R  S   U  V  W  X  Y  Z  Ż  Ź


EXORCIST 2: THE HERETIC

 

Psychologia stanowi naukową metodę rozwiązania problemów człowieka. Uważa się, że dzięki nauce można zrozumieć prawie wszystko i osiągnąć, każdy zamierzony cel. Psychologia, to nauka, dzięki której można dotrzeć, do wnętrza człowieka, do jego lęków i tego, co skrywa głęboko, w sobie. Niestety psychologia nie zawsze może pomóc człowiekowi. Skutki negatywne jej działania zobaczyć można, kiedy próbuje obalić teorie religijne, np.: wierzenia, w siły nadprzyrodzone, w szatana, lub, w opętanie. Są to rzeczy całkowicie sprzeczne, z prawami psychologii, która wszystko to próbuje wyjaśnić metodami naukowymi. Przykładem walki, pomiędzy prawem nauki, a religią mogą być wydarzenia opisane, w przedstawianym tu filmie.

W 1973 roku William Friedkin nakręcił obraz, który do dnia dzisiejszego uważany jest, za jeden, z najlepszych horrorów, jakie kiedykolwiek nakręcono. „Egzorcysta”, bo o nim mowa, był filmem niezwykle realistycznym, a wydarzenia w nim opisane wprost przerażały swą dokładnością. Przerażał sam fakt, że reżyser zdecydował się zagłębić, w temat opętania tak daleko, jak jeszcze żaden inny reżyser filmowy. Reakcje widzów filmu były wstrząsające – już w pierwszych dniach pokazów kinowych widzów, spod kin zabierała karetka i dochodziło, do przedziwnych wypadków. Film ten miał nam udowodnić, że nasz największy strach ukrywamy głęboko, głęboko, w sobie i tak naprawdę nie wiemy, kiedy zdecyduje się on wyjść nam, na spotkanie. Czy sukces „Egzorcysty” naprawdę był tak duży? Cóż – na pewno był on nie mały, skoro zdecydowano się nakręcić sequel.

„Egzorcysta 2: Heretyk”, bo tak nazywał się sequel hitu, okazał się niestety filmem zupełnie innym, od swego poprzednika. O ile reakcje widzów na „Egzorcystę” były szokujące, pod wpływem strachu, tak reakcje widzów na „Egzorcystę 2: Heretyka” były nie mniej straszne, jednak z powodu negatywnego odbioru obrazu, przez widzów.

Ale po kolei. Fabuła filmu przedstawia się następująco:
Cztery lata temu 12-letnia wówczas Regan MacNeil została opętana, przez demona. Jedynym ratunkiem, dla dziewczynki okazali się dwaj księża: Damien Karras, oraz Lankester Merrin. Dziewczynkę udało się uratować, ale obaj księża zapłacili za to życiem. Teraz minęły cztery lata i 16-letnia już Regan chodzi na wizyty, do kobiety prowadzącej badania naukowe, w dziedzinie psychologii – doktor Gene Tuskin. Kobieta chce dotrzeć, do wspomnień dziewczyny, stosując maszynę służącą, do hipnozy. W tym samym czasie Kościół prowadzi dochodzenie, w sprawie śmierci Ojca Merrina. Pewien ksiądz, nazwiskiem Philip Lamont zostaje wyznaczony, przez kardynała, do zbadania śmierci Ojca Merrina. Wkrótce Lamont jest już, w ośrodku, do którego chodzi Regan. Badania prowadzone przez Dr. Tuskin pozwalają Ojcu Lamont zrozumieć, że demon znów opętał Regan. Lekarka nie wieży, w opętanie dziewczyny i stara się rozwiązać problem metodami naukowymi. Lamont tymczasem dowiaduje się, o istnieniu pewnego człowieka, który w dzieciństwie był opętany przez demona i, którego egzorcyzmował Ojciec Merrin. Lamont udaje się, do Afryki, gdzie spotyka Kokumo – człowieka, który kiedyś był opętany. Ten zaś doradza mu, jak pozbyć się zła, z Regan. Lamont wraca, do Regan, by razem z nią wyruszyć, do jej starego domu, w Waszyngtonie, gdzie będzie musiał ostatecznie pokonać demona i dokończyć odprawianie egzorcyzmów, rozpoczętych cztery lata wcześniej, przez Ojca Merrina.

Film ten, w Polsce, jak i na świecie oceniany jest, jako „najgorszy sequel, w historii kina”. Ja jednak ZUPEŁNIE nie zgadzam się, z w/w opinią. Uważam, że druga część „Egzorcysty”, to godna uwagi kontynuacja, a nawet więcej – pozycja, o wiele lepsza, niż „Egzorcysta 3: Legion”. Przede wszystkim mamy tu wspaniałą obsadę, oraz świetną muzykę. Gra aktorska jest na wysokim poziomie {zwłaszcza ksiądz Lamont, zagrany przez świetnego Richarda Burtona}, efekty – no cóż, nie są najlepsze, lecz np.: wizja Regan, gdzie widzi demona Pazuzu, motyw, gdzie Ojciec Lamont widzi wspomnienia Regan, lub scena, z latającym owadem, wcale nie są takie złe.

Chciałbym powiedzieć, że film ten niezwykle mnie poruszył. Zakończenie, choć nie jest świetne, a może nawet trochę rozczarowuje, to jest wzruszające. Przez cały film widoczne jest bardzo wyraźnie poświęcenie księdza, dla Regan. Za wszelką cenę zakonnik chce pomóc dziewczynie. Stara się obalić metody naukowe, by udowodnić Dr. Tuskin, że, we wnętrzu dziewczyny siedzi demon. Ta jednak trzyma się metod naukowych. W końcu Lamont ostatecznie wypędza zło, z dziewczyny.

Jeśli chodzi, o gatunek filmu, nie jest on do końca jasny. Mamy tu 3 gatunki, w jednym:
1) DRAMAT – Ponieważ ksiądz wierząc, w Boga zmuszony jest uwierzyć także, w siłę demona Pazuzu, przez co staje się tytułowym heretykiem. Staje na krawędzi rozpaczy, by wreszcie powstać i pomóc dziewczynie.
2) RELIGIA – Nawiązania religijne: opętanie, kościół, demony, wiara, że zło zostanie zniszczone.
3) PSYCHOLOGICZNY – W całym filmie jest takich elementów niewiele, jednak np. podejście naukowe, do opętania dziewczyny pozwala mi sądzić, że psychologia odgrywa w filmie dużą rolę. {Dr. Tuskin próbuje wszystkie wydarzenia wyjaśnić naukowo – za pomocą telepatii}

Chciałbym jeszcze nawiązać, do pewnej sprawy: Mianowicie recenzenci filmu burzą się, że w filmie nie opisano postaci Damiena Karrasa. A oto krótkie wyjaśnienie: To prawda, że to Karras oddał życie za Regan, w „Egzorcyście”, ale czy to ON egzorcyzmował dziewczynę? Karras był tylko asystentem, który pomagał, przy egzorcyzmie [ podkreślam: POMAGAŁ ]. Wspomniano, w „Egzorcyście 2: Heretyku”, o Ojcu Merrinie, gdyż fabuła filmu przenosi nas, do czasów JEGO młodości, abyśmy mogli zrozumieć bardziej to, skąd pochodzi demon Pazuzu, oraz to, że Merrin już z nim walczył. Zawiedzonych zapraszam, do oglądania „Egzorcysty 3: Legionu” – film ten poświęcono Karras’owi.

Kończąc tę recenzję chciałbym powiedzieć, że ludzie podchodzą, do niego negatywnie, gdyż po prostu ciężko jest zrozumieć opisaną w nim historię. No cóz- jeśli ktoś obejrzał film jednokrotnie i nie chce do niego wracać, nigdy nie zrozumie, co film ma, do zaoferowania widzowi – Mi udało się zrozumieć.


ZOBACZ RÓWNIEŻ


DVD

CIEKAWOSTKI

KSIĄŻKI

SYLWETKI

MUZYKA

DOWNLOAD

AUTOR: REMI

 
     
 



::GALERIA::