ISLAND OF DEATH

Lata siedemdziesiąte to niesamowity okres w kinematografii światowej, bowiem twórcy zaczęli lubować się w turpistycznych wizjach, przełamując kolejne tematy tabu, skrzętnie pomijane przez poprzedników. Okres to nie tylko łamanie kolejnych barier, to również szokowanie widza wyrazistością przekazu oraz tematyką, która poniekąd wtóruje wszelkim dewiacjom pro seksualnym człowieka. Z psychologicznego aspektu sprawy dana tematyka oraz sceny skrzętnie ujmujące zdarzenie zachwycają jedynie osoby poszukujące skrajnych doznań na podłożu seksualnym. Lecz czy w takich przypadkach nie decyduje czysta ciekawość oraz chęć zobaczenia czegoś, co w rzeczywistości nigdy nie doświadczymy? Na tych zasadach zazwyczaj bazuje film grozy, którego elementy częściowo uzupełniają nasze wybujałe alterego dostarczając wrażeń, do których w rzeczywistości nigdy nie dopuścimy, przynajmniej w teorii…

Jednym z dzieł kinematografii, niezwykle spełniający powyższe założenia jest niewątpliwie Island Of Death, której fabuła opiera się o szczegółowe obnażanie wszelkich fantazji erotycznych, które często zawierają elementy gore bądź patologię wtórną. Mamy, zatem młode małżeństwo, których wizerunek niewiele odbiega od postaw, które mijamy na ulicy, jednak ich zachowanie oraz podejście do życia jako misji, którą z prawdziwą pasją wykonują zaskakuje każdego. Bowiem oto świeżo po ślubie, wręcz nowożeńcy, Celia oraz Christopher spędzają miesiąc miodowy w Grecji, na jednej z wysp, jakich wiele w pięknie położonych archipelagach. Nie byłoby w tym nic dziwnego, lecz już po kilku minutach seansu odkrywamy dosyć drastyczną misję, jaką pan młody wykonuje a wtóruje mu w tym jego małżonka, chodzi tu oczywiście o oczyszczenie społeczeństwa z wszelkich nieprawidłowości, które nękają ich. Chodzi tu oczywiście o prostytutki, homoseksualistów, wszelkiego rodzaju dewiantów, którzy są zwabiani w ustronne miejsca a następnie zabijani przy użyciu tortur oraz wymyślnych narzędzi zbrodni. Jak do tej pory każdy bardziej doświadczony widz by stwierdził, że owa fabuła nie wiele wnosi do historii kinematografii, jednak nic bardziej mylnego, bowiem oprócz scen morderstw widz ma okazję obserwować narastającą rozkosz oprawców na tle seksualnym. Każda kolejna ofiara zostaje w pewien sposób wykorzystana seksualnie a następnie zamordowana, jednak to nie koniec fascynacji elementami gore, bowiem główny bohater nie tylko czerpie przyjemność z zabijania, wszelkie sceny morderstw są utrwalane na kliszy przez Celie, która po części staje się biernym oprawcą, być może ofiarą. Christopher oprócz rozkoszy przy udziale ludzi uwielbia również zwierzęta, co jest dosłownie ukazane podczas zbliżenia z kozą ( w Polsce pornografia z udziałem zwierząt jest zabroniona i karalna, wiec uważajcie), która następnie zostaje również zabita poprzez poderżnięcie gardła. Całość formuje niezwykły przegląd scen gore na tle seksualnym, dla niektórych może się wydać dany obraz zbyt kontrowersyjny, bowiem uraża również poglądy religijne, nawiązując do ukrzyżowania Chrystusa. Trudno jest opisać treść filmu, którego większość scen jest nieuzasadniona sensownym podtekstem, całość, bowiem wymusza na widzu odruchy pierwotne pomijając wszelkie aspekty fabularne. Produkcja ta ukazuje zło w pierwotnej formie, obnażając naturę człowieka, zatem zobacz do czego jesteś zdolny, bądź zdolna… 

Film nie odniósłby zbytniego sukcesu gdyby nie kreacje Boba Bellinga oraz Jane Ryall, ich gra jest niezwykle poruszająca, oddająca tragizm oraz autentyzm zajść. W filmie ukazany jest niezwykły kontrast, bowiem w plenerach greckiej wyspy dochodzi do wydarzeń przekraczających wszelkie pojęcie. Film to nie tylko sztuka ukazania wszelkich okrucieństw, to również wnikliwa analiza wytrzymałości emocjonalnej człowieka. Sam reżyser podczas premiery produkcji twierdził, iż obraz ma szokować, jednak nie spodziewał się zbytniej głębi i poruszenia wywołanego u widzów. Całość opiewa muzyką ilustracyjną, która w interesujący sposób wprowadza kontrast pomiędzy zachowaniem a kulturą panującą na wyspie. Reżyser postarał się o konkretne ujęcie wszelkich zagadnień patologii, bez utajniania bądź pomijania szczegółów. Drastyczne zajścia wręcz ilustrują nadnaturalne zbiorowisko wszelkich upokorzeń, jednak sposób wykonania, czyli forma plastyczna morderstw stanowi niewielki mankament produkcji. Efekty wizualne oferowane w filmie zawierają niewielkie niedociągnięcia, między innymi scena końcowa jest nieumiejętnie złożona, również forma krwi daleka jest od ideału, stanowi widoczny element, który razi swoją sztuczną konsystencją oraz barwą. Pozostali aktorzy wywiązują się z zlecenia, jednak ich zdolności nieco przygasają przy możliwościach filmowego małżeństwa. Dla niektórych widzów tematyka poruszona w filmie może wydać się naciągana a kumulacja oraz bezkarność głównych bohaterów nieco infantylna. Jednak obraz przedstawia alternatywę ludzkiego zachowania, w której wszystko jest dozwolone, bez jakichkolwiek zahamowań prezentuje zajścia w formie grupowej, które z punktu widzenia naukowego nie mają racji bytu, bowiem żadna jednostka nie jest w stanie skonstruować tak różnorodnego sposobu działania, zazwyczaj dochodzi do schematycznego postępowania oprawcy. Zatem owej produkcji towarzyszy wiele sprzecznych opinii, które dodają pikanterii. Podjęcia ryzyka co do seansu danej pozycji jest uzależnione od wytrzymałości emocjonalnej widza oraz światopoglądu, który jest indywidualnym czynnikiem u każdego. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko powstrzymać się od polecenia danej pozycji komukolwiek, ponieważ opis jest na tyle wyczerpujący, iż każdy sam podejmie decyzję…

ZOBACZ RÓWNIEŻ

DVD

CIEKAWOSTKI

KSIĄŻKI

SYLWETKI

MUZYKA

DOWNLOAD

AUTOR: REQUIEM