Dziesięć lat po premierze ostatniej części kinowej trylogii Omenu, producenci stworzyli przeznaczoną dla telewizji część czwartą.  Poznajemy w niej małżeństwo Karen i Gene’a York’ów, które adoptuje małą dziewczynkę – Delię. Wkrótce potem mają miejsce dziwne i niewytłumaczalne wypadki, w których kolejno giną osoby mające styczność z dzieckiem. Pojawiają się ludzie, znający prawdziwą tożsamość Delii. Jedni z nich chcą ją zgładzić, inni natomiast chronią ją, czekając na jej dojście do władzy nad światem. Ci pierwsi uświadamiają jej matkę, kim jest i jakie stanowi zagrożenie. Karen (podobnie jak ojciec Damiena w jedynce) podejmuje próbę zabicia córki.

Nie trudno zauważyć, że fabuła w dużym stopniu przypomina tą z części pierwszej. Z tą tylko różnicą, że Antychryst przybrał postać dziewczynki. Jednak największym grzechem tego filmu jest straszny błąd logiczny. Otóż, w trójce Damien został pokonany przez Mesjasza. Zgodnie z proroctwami biblijnymi, powinien nastąpić sąd nad ludzkością. Jednak, twórcy tego filmu całkowicie zignorowali ten fakt. Zamiast tego zaserwowali nam powtórkę kultowej jedynki. Pomimo tych rażących błędów, Omen IV posiada też pewne plusy. Mianowicie nie zatracił charakterystycznego klimatu tej serii. Fabuła może ciekawić, choć już nie w takim stopniu jak w poprzednich odsłonach. Dobrym posunięciem było użycie motywów muzycznych, skomponowanych przez Jerry’ego Goldsmitha. Aktorstwo oraz efekty specjalne stoją na poziomie produkcji telewizyjnych i w porównaniu z obsadą, która wystąpiła w oryginalnej trylogii wypadają nieznacznie gorzej. Ciekawą postacią i urozmaiceniem historii jest osoba detektywa Earla Knight’a, który prowadzi śledztwo mające wyjaśnić pochodzenie Delii.

Wielu fanów nie uznaje go za oficjalny film cyklu, co jest zrozumiałe, gdy popatrzy się na wszystkie błędy w fabule oraz to że ten epizod to produkcja TV. Mimo wszystko, ktoś kto nie widział filmu Donnera, uzna czwórkę za ciekawy horror satanistyczny. Omen IV nie ma już tej mocy, którą posiadały poprzednie obrazy, niemniej jednak wart jest obejrzenia.