::INFORMACJE::




::TYTUŁ POLSKI::
Willard

::
REŻYSERIA::
Glen Morgan

::SCENARIUSZ::
James Wong,
Glen Morgan


::MUZYKA::
Shirley Walker

::ROK::
2003

::CZAS TRWANIA::
 100 min.

::KRAJ::
USA

::OBSADA::
Crispin Glover,
R. Lee Ermey,
Laura Harring

::PLUSY::
+ Obsada
+ Scenariusz
+ Muzyka
+ Tło akcji
+ Sprawna reżyseria


::MINUSY::
- To tylko remake…

::OCENA FILMU::
9/10
 

 


SPIS WEDŁUG TYTUŁÓW ORYGINALNYCH

0-99A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  Q  R  S   U  V  W  X  Y  Z  Ż  Ź


WILLARD

 

Początek dwudziestego pierwszego wieku w światowej kinematografii niewątpliwie zasłynie jako okres największej ilości remake’ów, które zalały nasze kina oraz coraz częściej goszczą na naszym szklanym ekranie. Zazwyczaj wznowienia nie dorównują pierwowzorom, niewiele jest produkcji, które prezentują podobny poziom twórczy, lecz ze świecą szukać produkcji przewyższających pod każdym względem produkcji, których pierwsze wydanie odbyło się wiele lat wstecz. Niewątpliwie do tego małego grona należy remake Willarda, którego pierwowzór powstał w 1971r., lecz nie dorównuje obłędnej roli Crispina Glovera, który wcielił się w tytułowego bohatera. Uznawany przez krytyków za doskonale mroczny a zarazem poruszający obraz Glena Morgana jest niewątpliwie przełomem w karierze obu panów. Zdobywca wielu nagród, nominowany do Saturnów za najlepszy remake, rolę pierwszoplanową męską oraz reżyserię okazał się przełomem w światowej kinematografii, który na stałe będzie się zaliczał do grona najlepszych produkcji roku 2003.

Willard Stiles jest z natury nieśmiałym młodzieńcem, powoli staje się pariasem społeczeństwa. Po śmierci ojca jego życie obiera zupełnie inny tok, zostaje jeszcze bardziej wyalienowany a zarazem zmuszony nad opieką dosyć stanowczej matki, która wszelkie decyzje podejmuje za niego. Jego kariera zawodowa w dawnej firmie ojca, przejętej przez wspólnika Franka Martina ulega coraz większemu pogorszeniu. Po przez ciągłe nawroty choroby matki notorycznie się spóźnia do pracy, co daje powód właścicielowi do publicznego upokarzania go wobec innych współpracownik. Jego pozycja społeczna wkrótce legnie w gruzach, bowiem w firmie następują cięcia kadrowe a na jego stanowisko zostaje przyjęta piękna asystentka wprost po studiach. Po między nimi nawiązuje się platoniczna miłość, której panicznie boi się Willard. Pewnego wieczoru matka Willarda każe synowi zejść do piwnicy i zająć się gryzoniami, które opanowały cały dom. Bezradny mężczyzna udaje się do sklepu po zakup niezbędnego asortymentu do deratyzacji, po rozstawieniu pułapek idzie spać. W nocy budzi go jakiś szmer dochodzący z piwnicy, w jedną z pułapek schwytał się biały szczur, jednak nadal żył. Wrażliwy Willard nie był w stanie zabić stworzenia, uwalniając gryzonia zyskał sobie przyjaciela, którego nazwał Sokratesem. Wkrótce ich przyjaźń rozwinęła się do kolosalnych rozmiarów, bowiem Sokrates sprowadził rodzinę, którą Willard zaczął dokarmiać, w zamian gryzonie odwzajemniły się dokończeniem zemsty. Wkrótce wszyscy jego wrogowie poczują smak krwi oraz wbijające się pazury szczurów, którymi będzie dysponował Willard. Jednak, co piękne nie może długo trwać, wkrótce przekonasz się, co może stać się, gdy w jego życiu przepełnionym nowymi przyjaciółmi pojawi się miłość, na którą gryzonie nie pozwolą… Rozpocznie się walka o przywództwo, w której człowiek skazany jest na klęskę…

”Willard” to jedna z tych produkcji, które mimo znikomej ilości scen grozy śmiało możemy zaliczyć do pocztu najlepszych horrorów ostatnich lat. Jest niezwykle przemyślana opowieść, pełna akcentów humorystycznych oraz wielu nawiązań do światowego kina. Doskonała obsada wytworzyła niezapomnianą atmosferę, ich reakcje oraz sposób odgrywania poszczególnych ról jest wart podziwu, zwłaszcza, że tytułowa postać doskonale została odtworzona przez Crispina Glovera. Pod maską filmu grozy twórcy stworzyli niezwykły dramat psychologiczny, jego elementy poruszają, straszą bądź rozśmieszają widza, jednak ich najważniejszym zadaniem było pozostawienie wielu tematów do rozmyślań. Doskonale wkomponowująca się w tło muzyka, odwzorowująca sceny, ilustrująca zachowanie, potęgująca dramatyzm zdarzeń jest jedną z najlepszych ilustracji do tego typu produkcji. W tym filmie godnym uznania jest fakt, iż aktorzy musieli przełamać wszelkie zahamowania dotyczące zwierząt, zwłaszcza szczurów, które doskonale wytresowane spełniały wszelkie wymogi kina, brawurowo odgrywając poszczególne rólki, zwłaszcza sekwencja końcowa na trwałe zapisuje się do jednej z najlepszych z udziałem zwierząt w filmie grozy. Moim zdaniem ta produkcja po mimo braku zbytniej trawestacji przemocy oraz zróżnicowanych elementów grozy skutecznie przykuwa uwagę widza, przez co seans jest przyjemny a czas spędzony przed ekranem na pewno nie uznamy za stracony…


ZOBACZ RÓWNIEŻ


DVD

CIEKAWOSTKI

KSIĄŻKI

SYLWETKI

MUZYKA

DOWNLOAD

AUTOR: REQUIEM

 
     
 



::GALERIA::