Akcja filmu zaczyna się w Persji ok. 1127 roku. Dżin spełnia życzenie władcy, a ludzie wokół padają rozszarpywani od środka, zmieniają kształty, przeobrażają się w różne stwory. Czarnoksiężnik władcy Persji stwarza kamień, w którym można uwięzić Dżina. Wypowiada zaklęcie i Nadistota zostaje wchłonięta przez rubin. Następnie przenosimy się do USA czasów dzisiejszych. Kolekcjoner sprowadza posąg bożka, w którym ukryty jest kamień z Dżinem. Przy rozładunku, dziwnym trafem, zdarza się wypadek: posąg spada na asystenta doktorka. Z figury wypada kamień i natychmiast zostaje ukradziony przez jednego z robotników. Daje on zdobycz kumplowi, żeby ten sprzedał do domu aukcyjnego.  Kamień podczas badania rozpada się i Dżin uwalnia się. Zabija naukowca, który badał kamień, a sam wychodzi na ulice. „Spełnia” życzenia ludzi, w zamian za ich dusze. Jedyną osobą, zdolną ocalić świat, jest bezbronna kobieta (Wendy Benson). Lecz zanim udaje jej się unieszkodliwić potwora, ginie dużo ludzi, w tym jej przyjaciele.

Producentem filmu jest Wes Craven, a reżyserem Robert Kurtzman. Obsada aktorska także jest wyśmienita, lecz sam film nie zaskakuje tak dobrą akcją. Fabuła "Wishmastera" też nie jest za dobra - Dżin spełniający życzenia przekierowuje je przeciw tym, którzy je wypowiadają. Dodatkowo, jako zapłatę, zabiera ich dusze. To typowy film o demonie. Muzykę napisał Harry Manfredini, mistrz w swoim fachu ( Friday The 13th ), dlatego też stoi ona na najwyższym poziomie; doskonale dopasowana do akcji. Efekty wizualne dość dobre: „techniki” stosowane przez Dżina, różnego typu okoliczności w jakich umierają bohaterzy. O gatunek filmu bym się kłócił, przeważnie horror, ale momentami znikąd wyskakują elementy komedii.  Liczyłem, że film okaże się bardziej interesujący i trochę się zawiodłem. Film powstał w 1997 r., a ja coraz bardziej jestem przekonany, że większość dobrych horrorów wyszła przed 1990 rokiem.

Film nawet mógłby być, ostatecznie z muzyką jest lepiej niż z efektami. Jak na horror zawiera stanowczo za mało rozlewu krwi i ciekawych rozpierdalanek. Polecam go ludziom nie mającym co robić, bo dla tych, którzy na prawdę lubią horrory, jest mało straszny.