WRONG TURN 3: LEFT FOR DEAD

::TYTUŁ POLSKI::
Droga Bez Powrotu 3: Zostawieni Na Śmierć

::REŻYSERIA::
Declan O'Brien

::SCENARIUSZ::
Connor James Delaney

::MUZYKA::
Claude Foisy

::OBSADA::
Tom Frederic, Janet Montgomery, Gil Kolirin...

::KRAJ::
USA

::ROK::
2009

::CZAS TRWANIA::
92 min.

Twórcy dochodowych filmów grozy, chcąc wyciągnąć z pomysłu maksimum korzyści (czytaj pieniędzy) szybko kręcą kolejne części, zwykle znacznie gorsze od pierwowzorów. W przypadku „Wrong Turn” po kiepskim sequelu trzecia odsłona produkcji wniosła do serii powiew świeżości i nadzieję na następne udane kontynuacje.

Fabuła „Left for Dead” rozpoczyna się w momencie, kiedy władze więzienia o zaostrzonym rygorze organizują transport kilku groźnych podopiecznych. Chcąc uniknąć ewentualnego odbicia kryminalistów, wybierają niedostępną i rzadko uczęszczaną trasę. Niestety nie domyślają się, że ziemie, przez które będzie przejeżdżać konwój są terenem polowań mutanta ludożercy. Samochód wiozący przestępców wpada w pułapkę i tylko cud sprawia, że wszyscy wychodzą z wypadku cało. Jednak problemy mają się dopiero rozpocząć. Więźniowie biorą strażników za zakładników i wyruszają do oddalonej o kilkanaście kilometrów miejscowości. W trakcie wędrówki poszczególni członkowie grupy zabijani są przez mordercę mutanta.

Fabuła filmu nie zaskakuje niczym nowym, jednak nie tego zwykle oczekują widzowie sięgający po produkcję pokroju Wrong Turn 3. Zamiast ciekawej historii otrzymują natomiast sprawnie zrealizowany horror, z psychopatycznym mordercą w roli głównej. Produkcja na tle innych podobnych wyróżnia fakt, że bohaterami nie są nastolatki obściskujące się po kątach, ale zwyrodniali mordercy i kryminaliści, którzy nie cofną się przed niczym. O ile oglądanie młodych naiwnych ludzi uśmiercanych stopniowo przez myśliwego mogło się już przejeść, o tyle motyw przestępców walczących ze zmutowanym potworem jest znacznie rzadziej wykorzystywany przez twórców filmów grozy. Niestety realizatorzy nie ustrzegli się również błędów - ofiary zachowują się naiwnie i nieporadnie, bardziej przypominając dzieci błądzące we mgle.

Na uwagę zasługuje końcówka filmu – ciekawa, choć mało prawdopodobna, co jednak zupełnie nie razi. W końcu sam fakt, że gdzieś w lasach uchował się mutant zabijający i zjadający ludzi, można uznać za dosyć fantastyczny i nieprawdopodobny. Co bardziej uważni widzowie mogą bez problemu dostrzec kilka wpadek montażowych i koncepcyjnych. Również obserwowanie mordercy działającego w pojedynkę, który bez problemu radzi sobie z całą grupą strażników i uzbrojonych przestępców jest całkiem zabawny (może ludożerca wstrzykuje sobie co rano dawkę sterydów). Można byłoby doszukiwać się w obrazie, jeszcze co najmniej kilku mankamentów, jednak patrząc na realizację jako na czystą rozrywkę wypada ona znośnie i można ją z pewnością uznać za dobrą kontynuację części pierwszej.

Wykonanie efektów gore stoi na przyzwoitym poziomie, metody uśmiercania są pomysłowe, choć uważny widz odniesie wrażenie, że wszystko to już gdzieś było. Dla realistycznego ukazania scen morderstw wykorzystano efekty CGI, co momentami niestety jest zauważalne w postaci dziwnie rozbryzgującej się krwi, albo wnętrzności wyglądającej jak płaska tekstura.

Aktorów dobrano w sposób właściwy, mordercy wyglądają groźnie, strażnicy są wiarygodni i nawet mutant budzi obrzydzenie swoim wyglądem. Te elementy pozwalają wczuć się w gęstą i duszną atmosferę filmu. Mocną stroną produkcji jest nastrój: las, noc, ludożerca i jego ofiary, które niczym cielęta idą na rzeź, to cechy filmu grozy, które tygrysy lubią najbardziej.

Twórcy „Drogi bez powrotu 3” z premedytacją pominęli wydarzenia rozgrywające się w sequelu i stworzyli fabularną kontynuację pierwszego obrazu. Taki zabieg wypadł produkcji na plus, jako że „Droga bez powrotu 2” zebrała nienajlepsze recenzje (i chyba słusznie).

W obliczu otwartego zakończenia „Wrong Turn 3” wydaje się, że kontynuacja jest tylko kwestią czasu. Czego oczywiście wszystkim życzę.