"Axio" to gra logiczna dla całej rodziny. Proste i przejrzyste zasady sprawiają, że nawet ośmiolatkowie dadzą sobie radę podczas rozgrywki. Pogłówkować i rozpocząć emocjonującą rozgrywkę czas za zacząć...

:: ZAWARTOŚĆ / WYGLĄD ::

"Axio" znajduje się w dość sporych rozmiarach kartonowym opakowaniu. Jego design jest bardzo prosty. W centralnym punkcie znajduje się duża płytka, a także symbole z kafelek oraz tytuł gry. Wszystko obsadzone jest na jasnym tle. Zaś z tyłu umieszczono krótki opis, zawartość, jak i przedstawiono pokrótce zasady gry.

Otwierając pudełko od razu przechodzimy do dużej, dwustronnej instrukcji, która zawiera wszystko, abyśmy mogli bez problemu zagrać. W dolnej części kartonu obsadzona jest plastikowa wypraska, gdzie wszystko pozostaje na swoim miejscu i jest świetnie dopasowane. Pierwszym elementem gry jest plansza, która jest dość sporych rozmiarów. Dobrze wyodrębniono na niej obszary gry dla poszczególnej ilości graczy. Wydaje mi się, że jest zbyt jasna, ale to już kwestia gustu.

Znajdziecie również cztery plansze punktacji, w podobnym designie co główna plansza. Kolejnym najważniejszym elementem są płytki, które stanowią trzon całej gry. Zestaw symboli znajduje się na twardym kartoniku, przez co ciężko będzie nam zniszczyć poszczególne elementy. Świetnym posunięciem było umieszczenie płytek w materiałowym woreczku, który pozwala w przechowywaniu oraz nie pozwala na podglądanie losowanych przez nas kafelek. Nie zabrakło stojaków pod kafelki, które bardzo dobrze się sprawdzają i pomagają podczas gry. W pudełku znajdują się jeszcze dwa elementy. Są to piramidy oraz kostki punktacji. 

:: ZASADY / ROZGRYWKA ::

Przygotowanie do gry jest bardzo proste. Na środku stołu rozkładamy planszę. Tuż obok stawiamy piramidy. Każdy z graczy otrzymuje plansze punktacji, znaczniki punktacji, stojak na płytki. Układamy znaczniki na poziomie zero. Każdy z nich posiada odpowiedni kolor przypisany na planszy punktacji, więc nie powinniście się pomylić. Wszystkie płytki umieszczamy w materiałowym woreczku, z którego później będziemy losować. Każdy z graczy otrzymuje po pięć płytek i układa je na stojaku. Muszą być tak ułożone, aby nikt ich nie widział, tylko ich właściciel. Możemy zacząć grę.

Zaczyna najmłodszy gracz lub losowo wybrany. W grze dwuosobowej używamy białego obszaru 9x9, przy trzyosobowej białego i jasnoszarego 11x11, a przy czteroosobowej całej planszy 13x13. Pierwszą płytkę musimy zawsze położyć przy wydrukowanym już symbolu, a co najważniejsze, pierwszy ruch nie przynosi nam żadnych punktów. Po każdym wyłożeniu kafelka należy uzupełnić ich stan do pięciu na stojaku. Kolejno możemy wykładać nasze płytki jak chcemy. Nie muszą one pasować kolorem i nie muszą się stykać z innymi płytkami.

Zdobywamy punkty za przyłożenie kafelków do tego samego symbolu. Każda połówka punktuje oddzielnie. Punkty liczymy w trzech rozchodzących się kierunkach, nigdy w stronę drugiej połówki kafelka. Otrzymujemy po jednym punkcie za każdy przyłożony symbol. Możemy punktować w trzech kierunkach i to na dwóch połówkach.

W grze dysponujemy również piramidami, które stosujemy, gdy na planszy pozostanie jakieś puste pole, które będzie zabudowane jest z każdej możliwej strony. Dostajemy punkt za każdy styczny symbol.

Po każdym wyłożeniu płytki dobieramy je do pięciu sztuk. Możemy również wymienić wszystkie swoje płytki, gdy nie posiadamy żadnej w swoim najsłabszym kolorze. Podczas punktowania osiągając wynik osiemnaście w jednym z kolorów, należy nam się dodatkowa runda.

Grę możemy zakończyć na dwojaki sposób. Po pierwsze, gdy zdobędziemy po osiemnaście punktów z każdego kolorów, co jest bardzo trudne. Po drugie, gdy zapełnimy całą planszę lub nie mamy możliwości dostawienia żadnej płytki.

Możemy zagrać również w pojedynkę. Gramy na polu 9x9. Dodatkowo umieszczamy dwie plansze punktacji, jedną obok drugiej. Gramy według podstawowych zasad. Nie potrzebujemy stojaka. Gdy zdobędziemy osiemnaście punktów na pierwszej planszy, nie otrzymujemy dodatkowej rundy. Dopiero w następnej możemy przestawić znacznik na drugą plansze i znowu punktować. Dobieramy po jednej płytce z woreczka i od razu ją wykładamy. Pozostałe zasady bez zmian. Wynik z dwóch płytek sumuje się.

:: SPOSTRZEŻENIA / PODSUMOWANIE ::

Gra autorstwa Reinera Kniazia to kolejna ciekawa propozycja od Wydawnictwa Egmont. "Axio" to gra logiczna, która oparta jest na podobnych zasadach, co "Geniusz", więc gdy w nią grałeś to wiesz, co Cię czeka. Gra wręcz wymusza na swoich użytkownikach logiczne i strategiczne myślenie. Z takich gier powinniśmy korzystać co jakiś czas, ponieważ trenują nasz mózg, przez układanie różnych sekwencji i kombinacji płytek.

Gra wygląda całkiem nieźle. Sygnowana jest jako "elegancka gra logiczna". Oczywiście taka ma być, jednak mam tutaj kilka zastrzeżeń. Jak dla mnie, posiada ona zbyt jasną kolorystykę. To akurat rzecz gustu, ale bardziej pasowałyby mi ciemne pastele. Problematyczna bywa plansza z punktacjom. Nie chodzi o wygląd, lecz o kolorowe kostki, które są śliskie i gdy lekko poruszymy planszą, mogą się same przesuwać. Zamieszczone stojaki pod kafelki wyglądają na bardzo niestabilne, jednak podczas gry nic się z nimi nie działo i dobrze spełniają swoje zadanie. Trochę szkoda, że nie zamieszczono plastikowych płytek z symbolami. Nie jest to minus, ale wtedy wydanie byłoby bardziej ekskluzywne. Należy pochwalić wydawcę za zamieszczenie materiałowego woreczka, który spełnia dwie funkcje - wizualną i funkcjonalną, czyli podczas losowania nie możemy widzieć kafelków.

Mechanika gry jest bardzo prosta. Nie ma tutaj złożonych zasad, które uprzykrzają życie graczy. Może trochę denerwować system punktacji, ponieważ nie mając szczęścia do pewnego koloru to mimo maksymalnych punktów czterech pozostałych, a słabym wynikiem jednego, możemy przegrać. Do wygranej liczy się najmniejsza wartość. Trochę to dziwne, ale wymusza grę wszystkimi kafelkami i cały czas musimy nadzorować, co dzieje się na planszy głównej i planszach punktacji poszczególnych graczy. Cały czas sytuacja na planszy się zmienia, a gra w cztery osoby może pokrzyżować nasze plany dołożenia kolejnych kafelków. Musimy na bieżąco analizować sytuację i dość szybko podejmować, jak najlepsze dla nas decyzje, a nie bezmyślnie dokładać.

W grę możemy już zagrać z dziećmi od ośmiu lat, jednak czy dadzą radę to akurat zależy tylko od nich. Na pewno będzie to dla nich dobra lekcja i podszkoli ich w logicznym myśleniu i działaniu pod presją innych. Mimo podobieństwa do "Geniusza" ma ona trochę inne zasady punktacji i co najważniejsze posiada zupełnie inny wygląd. Gra na pewno nie sprawdzi się na imprezach. Polecam bardziej spokojne miejsca, ponieważ będzie trzeba trochę pomyśleć. Do zagrania potrzebujemy również symetrycznego stołu, aby każdy miał taki sam dostęp do planszy. Pozostaje mi tylko polecić. Nie widzę przeciwwskazań, aby każdy zasiadł do "Axio". Chyba, że jesteś zupełnym przeciwnikiem takich gier, wtedy lepiej sobie odpuść.

 AUTOR: MICHAŁ N.