"Łap za słówka" to kolejna z gier z serii "gry do plecaka". Ciekawa alternatywa dla pełnej wersji gry w małym opakowaniu. Dostajemy grę, która zachowuje całą mechanikę i daje nam tyle samo zabawy co oryginał. Zapraszam do recenzji...

:: ZAWARTOŚĆ / WYGLĄD ::

"Gry do plecaka" charakteryzują się małymi rozmiarami, dzięki, którym bez problemów możemy transportować opakowanie tam, gdzie chcemy. Standardowo otrzymujemy mały kartonik, z twardej tektury, o minimalistycznym użyciu grafik i zdobień. Na awersie opakowania znajdują się tytuł wraz z grafiką kobiety na tle wyrzuconych do góry kart. NA bokach znajduje się tytuł oraz informacja o ilości graczy i ich wieku. Rewers to nic innego, jak krótki opis, przykład graficzny oraz informacje wydawcy.

W pudełku znajdziecie krótką instrukcję, w której wszystko opisane jest prostym i zrozumiałym językiem. Nie brakuje słownych przykładów, jak również innego wariantu gry. W pudełku pozostają karty. Wśród nich znajdziecie litery, karty punktacji, a także kategorie. Karty są standardowych rozmiarów zielonych odcieniach i centralnie ułożonych, czy to cyfrach, czy literach. Karty kategorii dodatkowo posiadają grafikę, która umieszczona jest na żółtym tle. Wszystkie karty odróżnia dodatkowo rewers.

:: ZASADY / ROZGRYWKA ::

Przygotowanie gry jest bardzo proste. Wszystkie litery należy podzielić na dwa stosy, potasowane, rewersami do góry. Obok karty punktów, podzielone według wartości. Należy potasować i rozdać po dwie dla każdego gracza. Resztę odkładamy w zakrytym stosie na środek stołu, aby cały czas były dostępne. Każdy z graczy musi zaopatrzyć się w długopis i kartkę. Możemy zaczynać.

Rozpoczyna gracz z najdłuższym imieniem. Wybiera jedną kategorię ze swoich dwóch kart i kładzie na stole, tak aby była dla wszystkich dobrze widoczna. Następnie odsłania dwie litery.

Każdy gracz musi zapisać na swojej kartce słowa zawierające obie te litery i pasujące do kategorii. Pierwsza osoba, która zapisze trzy słowa woła "STOP". Maksymalna ilość słów na kartce może wynieść pięć, więc nie trzeba się spieszyć. Jeżeli ktoś zatrzyma grę, wszyscy odkładają długopisy. Po kolei każdy odczytuje zapisane słowa, te powtarzające się należy skreślić ze swojej kartki i nikt za nie, nie dostaje punktu.

Długość gry zależy od ilości graczy. Dla trzech trzy okrążenia, czyli każdy zagrywa po trzy kategorie. Dla czterech lub pięciu dwa okrążenia. Zaś dla sześciu do ośmiu tylko jedno. W przypadku remisu gracze dzielą się remisem.

Możemy zagrać również w wariant trochę bardzie zaawansowany. Losujemy trzy litery i wypisujemy z nimi słowa. Dla wykorzystanych dwóch liter otrzymujemy jeden punkt, zaś z trzema literami dwa punkty. Zawsze możemy stworzyć swoje zasady i spróbować innej rozgrywki. 

:: SPOSTRZEŻENIA / PODSUMOWANIE ::

"Łap za słówka" z serii "gry do plecaka" to kolejny świetny przykład, jak można okroić grę i spakować ja w poręczne pudełko. Skutkuje to, że będziemy mogli ją zabrać wszędzie i oto wydawcy chodziło. Stanowi ona świetną zabawę na wszelkich imprezach, czy wypadach z przyjaciółmi. Mimo prostoty potrafi wciągnąć nowych graczy, dzięki swojej mechanice i prostocie. Z tą prostota jest różnie. Wszystko zależy od wylosowanej kategorii i liter. Czasami bywa ciężko wymyślić słowa, na które nasi przeciwnicy by nie postawili. W końcu nie liczy się, aby dublować słowa przeciwnika, bo za te nie ma punktów, lecz tylko te, które występują pojedynczo.

Podczas rozgrywki trzeba szybko myśleć i wypisywać szukane słowa. Najgorszy jest upływający czas, który potrafi wybić gracza z odpowiedniego toru myślenia, a co za tym idzie, wypisuje on byle co, żeby tylko coś mieć na kartce. A może szczęście mu pomoże i nikt nie wpadnie na takie banalne słowo.

Gra pomaga rozwijać kreatywne myślenie, przez co wzbogaca umysły najmłodszych graczy. Nie dość, że uczy szybkiego myślenia to jeszcze wzbogaca nas językowo. Bardzo dobrze, że podczas rozgrywki towarzyszy nam dużo śmiechu, który rozluźnia atmosferę i wprawia nas w świetną zabawę.

Mimo ustalonych zasad możemy je modyfikować, aby szybko nam się nie znudził jej schemat. O wylosowaniu identycznych kart co rundę, czy nawet w następnej grze nie ma mowy. Jest ich zbyt dużo, a prawdopodobieństwo jest zbyt małe. Możecie spróbować również zagrać w zespołach lub wymyślić jakąś inna formę rozgrywki. Na pewno będzie grało Wam się dobrze i będzie kupę śmiechu. Pozostaje mi jedynie polecić 

 AUTOR: MICHAŁ N.