"Origami" to gra karciana, w której możesz zostać mistrzem magicznej sztuki układania papierowych dzieł sztuki. Jednak to nie my sami będziemy je układać. Wejdziemy w rolę "kupców", którzy za wszelką cenę będą chcieli wykupić jak największą ilość posiadanych dzieł z kart.

:: ZAWARTOŚĆ / WYGLĄD ::

Ładne, poręczne, kartonowe opakowanie, z niezłą grafiką i krótkim opisem. Świetne na każdy wypad z powodu jej rozmiaru. Na opakowaniu znajduje się kilka grafik i skrócony opis tury gracza. Otwierając opakowanie naszym oczom ukazują się następujące elementy wydania:
- instrukcja – dobrze napisana instrukcja, z licznymi przykładami, przykładowymi zagraniami, przebiegiem gry, a także opisem poszczególnych kart, jak również schematem stworzenia origami pierwszego gracza,
- karteczka do stworzenia origami pierwszego gracza,
- 90 kart gry, po 18 sztuk z 5 kategorii: zwierzęta gospodarcze, latające, wodne, żyjące na sawannie oraz w trawie.

Kartonowe opakowanie posiada białą wypraskę, bez żadnych grafik, podzielone na dwie przegródki, tak aby karty dobrze trzymały się swojego miejsca.

Jeżeli chodzi o same karty, to są one odpowiedniej grubości, co pomaga w tasowaniu. W centralnym punkcie znajduje się grafika stylizowana na styl origami. Dość oryginalnie i ładnie wyglądające. Tuż nad nią nazwa karty, oraz tak zwane "zagięcia". Po lewej stronie karty, patrząc od góry, koszt wyłożenia karty na stół, który liczony jest w zagięciach, poniżej symbol kategorii, oraz punktacja. W lewym dolnym rogu liczba identycznych kart znajdujących się w talii. Pozostaje jedynie dolna część karty, w której znajdują się akcje specjalne, natychmiastowe, jak również punktacja. Układ karty jest przejrzysty i miły dla oka.   

:: ZASADY / ROZGRYWKA ::

Do dyspozycji mamy 5 grup kart, które wykorzystujemy do gry. Tylu ile graczy, tyle talii, przykładowo trzech graczy to trzy grupy zwierząt. Reszta nie bierze udziału w grze. Następnie rozdajemy karty dla pierwszego gracza. Dostaje on karty do momentu, gdy suma zagięć będzie równa lub większa 10. Rozdanie takie przebiega jawnie, tak aby wszyscy mogli zobaczyć wynik z kart. Później gracz zakrywa karty. Analogicznie kolejni gracze dostają kolejno karty. Typujemy pierwszego gracza, a jest nim osoba mająca najmniejszą ilość zagięć. Otrzymuje on figurkę origami, którą sami montujemy. Możemy zaczynać grę. Pozostałe karty kładziemy zakryte na środku stołu, a następnie cztery z góry wykładamy i tworzą rząd dobierania. Każdy z graczy może wykonać tylko jedną z trzech następujących akcji:

[1] dobieranie karty - wybieramy karty z rzędu dobierania, tak, aby suma zagięć była maksymalnie 4. Może to być 1, 2, 3 lub 4 karty, a wszystko według przyjętej zasady 4 zagięć.

[2] zagranie karty origami - możemy zagrać obojętnie jaką kartę z ręki, jaką chcemy. Jednak musimy ją tak jakby wykupić swoimi kartami z ręki. Przykładowo zagrywamy Szopa, którego wartość równa jest 4 (lewy, górny róg), jednak aby to zrobić musimy go wykupić kartami, które posiadamy na ręce. Tym razem wartość zagięć musi być równa 4, w innym wypadku nie możemy wyłożyć Szopa. Nie ważne, czy to będzie 1, 2 czy 3 karty. Ważne, żeby obie wartości były identyczne, nie mogą być większe, ani mniejsze.

Każdy z graczy może posiadać 2 kolekcje, czyli karty ułożone w dwie kolumny. Każda z kolekcji może różnić się ilościowo maksymalnie 1 kartą.

Na kartach znajdują się efekty, różniące się trochę od siebie. Jest ich 3 rodzaje:
1. Efekt natychmiastowy - wykorzystujemy ten efekt od razu po zagraniu karty.
2. Punktacja - w tym przypadku efekt ten zaczyna działać podczas podliczania punktów i nie jest ważne, że karta z nim jest gdzieś na spodzie.
3. Akcja specjalna - efekt tej karty można użyć dopiero w następnej rundzie po zagraniu, raz na turę, do momentu, gdy przykryjemy tą kartę inną.

Gdy akcje na kartach wskazują nam, że możemy zagrać dodatkową kartę, wtedy postępujemy tak samo, jak w normalnej akcji wykładania karty origami.

[3] wykorzystanie akcji specjalnej - akcje tą można wykorzystać dopiero wtedy, gdy w poprzedniej rundzie zagraliśmy kartę z tą akcją. Pamiętajmy, że tylko aktywna karta, czyli ta na górze, może zostać uaktywniona.

I to by było na tyle. Gramy do momentu wyczerpania się dwukrotnego talii. Wtedy tasujemy ją ostatni raz, a każdy z graczy dokańcza bieżącą turę i rozgrywamy jeszcze jedną, ostatnią, która może przesądzić o wyniku rozgrywki. Możemy podliczyć swoje punkty. Liczymy wszystkie chińskie znaczki oraz karty z akcjami punktacja, gdzie mogą być bonusowe punkty. Gdy będzie remis, wtedy wygrywa osoba, która ma więcej kart. Jeżeli wtedy nie ma rozstrzygnięcia, tytułem mistrzowskim dzielą się zwycięscy.

:: SPOSTRZEŻENIA / PODSUMOWANIE ::

"Origami" to dość prosta gra, która sprawdzi się w wielu warunkach, czy to w gronie rodzinnym, wypadzie z przyjaciółmi, czy na imprezie. Dzięki szybkiej rozgrywce nie znudzi nam się tak szybko. A łatwe zasady pojmą nawet najmłodsi. Przy mniejszej ilości graczy zawsze można mieszać poszczególne talie zwierząt, aby było ciekawiej. Początkowe rozdanie po części ustala pierwsze tury. Jeden z graczy może dostać karty o wartości 10 zagięć, zaś ktoś inny 13. Wszystko zależy od naszego szczęścia. Czasami zdarza się, że naszym jedynym ruchem jest dobranie karty, bo albo nie mamy nic na ręce, albo nie posiadamy odpowiednich kart do wyłożenia i wykupienia. Karty z ręki uciekają nam w zastraszającym tempie i nawet, gdy polujemy na jakąś kartę, a zostanie ona odrzucona na stos, może ona po ponownym potasowaniu trafić właśnie do nas.

Trochę mylący jest tytuł gry, ponieważ wydaje się, że będziemy wchodzić w tajniki sztuki origami. Jedynie na początku musimy zmatować figurkę pierwszego gracza i to jest na tyle. Grafiki zwierząt na kartach stylizowane są na tą sztukę. Jednak według mnie można je zastąpić czymś innym, np. samolot, rower, dowolny obrazek. Gra ta opiera się tylko na dwóch zmiennych wartościach: zagięciach i liczbie wykupu. Dodatkowo mamy jeszcze kilka ciekawych akcji, które urozmaicają grę. Im wyższa wartość wykupu poszczególnych kart, tym więcej punktów dostajemy za nie na samym końcu. Widać to ładnie, ponieważ każda karta posiada chińskie znaczki, które odpowiadają punktom.

Gra jest dobrym przykładem do rozpoczęcia przygody z karciankami - nieskomplikowana, szybka i prosta w przyswojeniu. Im więcej osób usiądzie do stołu, tym więcej zabawy i rywalizacji. Pozostaje mi tylko ją polecić.

 AUTOR: PASTOR