Dla fanów horroru niedoścignionym wzorem gatunku jest SILENT HILL, produkcja azjatyckiego KONAMI. Tym razem trafia nam do ręki SUFFERING, produkcja amerykańska… Powiem jedno, skośnoocy górą… Może brzmi to jak zdanie podsumowujące recenzje, ale co robi ono na początku tekstu? Suffering, The był zapowiadany jako PRAWDZIWY horror, tymczasem to co dostaliśmy jest całkiem grywaną strzelaninie z kilkoma elementami grozy, a to zdecydowanie za mało…

Akcja rozgrywa się w więzieniu. Nasz bohater (lub anty-bohater, gracz zdecyduje o losie swej postaci) trafia tu za morderstwo swej rodzinie. Długo za kratkami nie posiedział. Nagle stało się coś dziwnego, więźniowie i strażnicy zostali zabici przez COŚ. Twoim zadaniem jest nie być następną ofiarą...

Zwiedzając kolejne lokacje na wyspie będącej wielkim więzieniem musimy odpierać atak całkiem wrednych  przeciwników. A wymagają oni szerszego omówienia, gdyż prezentują się ciekawie, choć w odmiennym stylu niż monstra z SH czy RE.  Każdy przeciwnik symbolizuje sobą jakiś rodzaj śmierci w imię prawa, na naszej drodze stają Slayerzy- istoty przywołujące na myśl gilotynę (mają odcięte głowy umieszczone na małych rusztowaniach) czy Marksmani  posiadający na plecach powbijane bagnety z których robią w walce użytek (symbol rozstrzelania), Mainlaier to mała pokurczona istota ze strzykawkami powbijanymi w ciało, Nosmeni to powieszeni na szubienicy ludzie wyłaniający się z plam krwi na suficie, są też Interny, dziewczynki spalone na stosie itp. W menu gry jest zresztą dostępny specjalny notes z ładnymi rysunkami i opisami wszystkich wrogów. Broń w grze nie wyróżnia się jakoś szczególnie (Ostrze, siekiera, pistolety, strzelba, tommygun t yakie tam, największy rarytas to kurczak strzelający jajkami). W zasadzie jedynym kłopotem gracza są wspomniani przeciwnicy bo konstrukcja poziomów czy zagadki logiczne nie stwarzają problemu. Elementy logiczne są dalekie od wykręconych zagadek z gier przygodowych> Nie mamy tu układania jakiś puzzli czy zbierania artefaktów. W jednym miejscu przeszkadza nam szalejący ogień więc co robimy ? Włączmy spryskiwacze, ale woda wcieka do kratki w podłodze, no to musimy zatkać kratkę... Logiczny sposób działania. Grafika zdradza konsolowy rodowód gry co dla posiadaczy PC jest wadą ale i na konsolach gra nie prezentuje się rewelacyjnie (choć jako jedna z niewielu konsolowych produkcji umożliwia zapis gry w dowolnym momencie). Dźwięk nie ma szans w starciu z konkurencją choć głośne odgłosy warczenia i skrzypienia na wrażliwych podziałają.  Ciekawym patentem jaki zastosowano w grze są decyzje moralne jakie podejmujemy. Możemy ratować innych więźniów i policjantów co zaowocuje dobrym zakończeniem gry, analogicznie jeżeli poza potworami będziemy rozwalać wszystko inne zakończenie będzie złe, jest jeszcze trzeci rodzaj rozstrzygnięcia gry, zależy on od tego jak często korzystaliśmy z możliwości zamiany naszego bohatera w potwora.

Suffering nie wpisze się w pamięć graczy na dziesiątki lat, brak mu predyspozycji ku temu, dostarcza prostej rozrywki ale po ukończeniu nie miałem ochoty do tej gry wracać (co nie znaczy że tego nie zrobię w przyszłości). Grę polecam wszystkim spragnionym rozrywkowej rzeźni z dawką napięcia i chętnym do odkrycia mrocznej historii więzienia.

AUTOR: BOOF X