"Wsiąść do pociągu: Londyn" to kolejna propozycja kultowej już gry o połączeniach kolejowych. Tym razem pociągi zastępujemy piętrowymi autobusami, mimo to zasady gry pozostają niezmienne, a sama gra dalej przynosi dużo frajdy... Zapraszam do zapoznania się z grą i recenzją...

:: ZAWARTOŚĆ / WYGLĄD ::

Gra znajduje się w kolorowym opakowaniu z dużą ilością angielskich akcentów, takich jak Królowa, człowiek w meloniku, piętrowy autobus, czy panoramę Londynu. Nie brakuje również dużego tytułu w odpowiednich kolorach i świetnie wkomponowanego w tło. Na bokach również mamy tytuł zajmujący cały obszar z małym angielskim akcentem. Front opakowania to oczywiście przedstawienie gry, krótki opis, jak również zawartość i przykładowe rozłożenie planszy wraz z kartami.

W środku znajduje się instrukcja gry. Ciekawy design w formie ulotki, z mnóstwem angielskich elementów, przykładów, zdjęć, łatwych do przyswojenia informacji. Kolejnym elementem jest rozkładana plansza. Stworzona z grubego kartonu, wyglądającego na dość solidny, który posłuży nam dość długo. Nadruk na planszy jest dobrej jakości i o żywych kolorach. Odległości między miejscami są wystarczające i bez problemu można położyć plastikowe autobusy. Nie brakuje toru punktacji, jak również tabelki z punktami. Po wyciągnięciu planszy oczom naszym ukazuje się niebieska, plastikowa wypraska, która jest świetna. Wszystko ma tutaj swoje miejsce i podczas transportu nic nam się nie przesuwa. Dodatkowo mamy w niej wyżłobiony napis Londyn.

V

Każdy z graczy otrzymuje swój zestaw plastikowych autobusów, po siedemnaście z każdego koloru. Dodatkowo w opakowaniu dołączono po jednym zapasowym autobusie. Każdy gracz posiada również swój znacznik punktacji, tym razem jest to walec. No i karty. W środku znajdziemy dwadzieścia kart Biletów. Po jednej stronie połączenia wraz z małą mapką i punktacją, zaś z drugiej symbol biletu. Pozostają nam karty Lokomocji, czyli odpowiednie kolory przyporządkowane odpowiedniemu pojazdowi, po sześć z każdego, oraz osiem Jokerów, czyli autobusów. A na rewersie logo gry. Całość plastikowych elementów znajduje się w swoim woreczku strunowym. W wyprasce jest miejsce jeszcze na cztery elementy, prawdopodobnie na znaczniki punktacji. Wygląd, jak i sposób wydania musi się podobać.

:: ZASADY / ROZGRYWKA ::

Przygotowanie gry jest banalne. Podobnie, jak w innych wersjach, kładziemy planszę w centralnej części stoły, aby była widoczna dla wszystkich. Każdy otrzymuje swój zestaw plastikowych autobusów i znacznik punktacji, który od razu ląduje na polu "start". Po potasowaniu kart Lokomocji rozdajemy po dwie dla każdego, a z reszty tworzymy stos i odkrywamy pięć kart. W momencie, gdy w tych trzech kart są trzy autobusy, wtedy musimy na nowo potasować je i ponownie rozłożyć pięć kart. Następnie otrzymujemy po dwa Bilety i musimy zdecydować, czy będziemy chcieli dwie, czy jedną z tych kart. Nie ujawniamy ich nikomu. Odrzucone karty lądują na dole stosu. Możemy zaczynać.

Celem gry jest zdobycie, jak największej ilości punktów przez realizację celów z Biletów, połączenie miejscowości, czy zamknięcie dzielnicy.

Podczas gry mamy możliwość przeprowadzenia jednej z trzech akcji:

1. Dobranie kart Lokomocji - możemy dobrać dwie karty z pięciu odkrytych. Wyjątkiem jest autobus, który możemy wziąć tylko jeden. Możemy również dobrać wierzchnią kartę ze stosu. Wziętą kartę musimy od razu uzupełnić. W przypadku pojawienia się trzech autobusów musimy od razu odrzucić te karty. W momencie wyczerpania się talii, bierzemy karty odrzucone i ponownie trafiają one do gry.

2. Utworzenie połączenia - musimy zagrać z ręki zestaw kart o odpowiednim kolorze, który odpowiada danej trasie. Gdy zbierzemy odpowiednią ilość kart, wtedy możemy położyć plastikowe autobusy na planszy. Takie połączenie możemy utworzyć obojętnie, gdzie chcemy. W jeden turze możemy utworzyć tylko jedno takie połączenie. Po ułożeniu autobusów zliczamy ilość punktów i przesuwamy się na torze punktacji. W grze dwuosobowej nie korzystamy z podwójnych połączeń.

3. Dobieranie kart Biletów - w trakcie gry możemy posiadać dowolną ilość biletów. Te zrealizowane dają nam punkty, zaś tras, których nie uda nam się ułożyć, musimy odjąć punkty za ten bilet. W każdej chwili możemy dobrać dwa bilety, lecz co najmniej jeden musimy zostawić u siebie.

Koniec gry następuje w momencie, gdy jednemu z graczy pozostanie dwa plastikowe autobusy. Każdy z graczy może rozegrać jeszcze jedna turę i kończymy grę podliczając swoje punkty. Punkty za połączenia liczone są na bieżąco. Później podliczamy zrealizowane i niezrealizowane trasy. Dodatkowo za każdą zamkniętą dzielnicę dostajemy określoną liczbę punktów. W razie remisu, wygrała osoba, która zrealizowała najwięcej biletów. Gdy sytuacja dalej jest niejasna, pozostaje remis.

:: SPOSTRZEŻENIA / PODSUMOWANIE ::

"Wsiąść do pociągu: Londyn" to gra, która nie jest dodatkiem, lecz samodzielną produkcją. Znajduje się ona w trochę mniejszym pudełku przez co łatwiej ją transportować. Oznacza to również, że w środku mamy trochę mniejszą zawartość. Może i jest tego mniej, ale nie odczuwa się tego podczas rozgrywki. Dostajemy ładną planszę, na którą kładziemy specjalnie stworzone piętrowe autobusy. Nie łączymy tutaj miast, bo znajdujemy się w Londynie, lecz sławne miejsca, które doskonale większość ludzi zna. Standardowo na planszy znajduje się tor punktacji, stworzony z biletów, zaś w rogach umieszczono flagi Anglii. Nie mogło zabraknąć ściągawki punktacji. Kolorystycznie jest ok i nic się nie zlewa. Bileciki są małe, ale nie przeszkadza to w grze. Co do jakości wykonania autobusów to nie mam nic do zarzucenia. Jedynie mogłyby być troszkę większe, ale to tylko moje spostrzeżenie.

Zasady gry są identyczne, jak w oryginale, więc każdy kto w niego grał nie będzie niczym zaskoczony. Gra jest nieco krótsza i odpowiednia na pierwsze sesje z grami planszowymi. Bez problemów można w nią grać z młodszymi. Nie sprawia ona żadnych problemów, zasady są proste i szybkie do przyswojenia. Nie ma co ukrywać, że wersja z Londynem to kolejny strzał w dziesiątkę. Oczywiście nie polecam kupowania każdej odsłony "Wsiąść do pociągu", ponieważ zmienia się tym plansza gry i trasy do zdobycia, reszta pozostaje bez zmian. Mimo to, gra posiada ciekawy klimat, trochę elementów ekonomi, strategii, czy gry rodzinnej. Grę bez problemów można polecić każdemu, kto liczy na niezłą zabawę.  

 AUTOR: MICHAŁ N.