| |
|
SAGA O POTWORZE Z BAGIEN. TOM 2
 "Saga o Potworze z Bagien" to pozycja przez niektórych czytelników niedoceniana. Jednak run Alana Moore'a to wręcz obowiązek miłośników grozy, który szokuje, łączy wiele gatunków literackich, czy nawet ukazuje dziwaczną miłość i narodziny kolejnej pierwszoplanowej postaci.
Dziwny włóczęga przypałętał się do naszego Potwora. Już po chwili okazuje się, że to nie tylko pijaczek. John Constantine to ktoś więcej... Wydaje się, że zna Swamp Thing'a lepiej niż on sam, jednak stopniowo będzie dozował mu informacje na ten temat. Constantine wraz z Potworem z Bagien zaczynają wspólna podróż. Początkowo
niechętnie, jednak z każdą "misją" coraz bardziej podoba mu się ta wyprawa. John zabiera go do na prawdę dziwnych miejscach, gdzie walczy ze złem, nie tylko tym realnym dla zwykłego zjadacza chleba, lecz również z potworami, wampirami, zjawami... Jest tego dużo, jednak z każdym zadaniem odkrywa sam siebie, swoje powołanie i misje, jaka została mu przydzielona. Czy takie działania nie
odbiorą mu całkowicie człowieczeństwa? Czy będzie w stanie odkryć swoje ukryte dziedzictwo? To jednak nie koniec, nadciąga coś bardziej niebezpiecznego, co może zmienić losy
świata. Potwor z Bagien będzie musiał sprzymierzyć się z Spectre, Etriganem, Deadmanem i innymi "mocarzami" tego świata, aby powstrzymać siły ciemności... Czym tak na prawdę jest Kryzys na
nieskończonych ziemiach? Czy przeznaczenie i zdobyte doświadczenie pokieruje Swamp Thing'a do wygranej?
Jeżeli myśleliście, że pierwszy tom jest wszystkim, co może zaoferować nam Alan Moore to byliście w błędzie. Drugi tom skrywa jeszcze mroczniejsze monstra, klimat i wprowadza do literatury Johna Constantine, który w po raz pierwszy zagościł na łamach komiksu. Jak wiadomo później powstała cała seria z nim w roli głównej. Jednak tutaj pełni on bardziej rolę mentora, który pomaga Swamp Thing'owi
odkryć jego prawdziwą naturę. Po prostu musi odnaleźć swoje prawdziwe ja. Podróżują razem przez Stany Zjednoczone, napotykają różne stwory na swojej drodze, jednak te małe eskapady to tylko trening przed nieuchronnym, przed
nadciągającą ciemnością. Swamp Thing nie jest bogiem i również on potrzebuje pomocy w ostatecznej bitwie, gdzie musi zjednać kilku wojowników.
Związek Abby i Swamp Thinga może być odbierany dwuznacznie, bo gdzie miłość pomiędzy potworem, a kobietą. Alan Moore poprowadził tak tą znajomość, że wydaje się autentyczna i przekonywujące. Nie pełni ona tutaj kluczowej roli, jej echo słychać w oddali.
Alan Moore w swoim dziele wielokrotnie nadmienia, jak ważne jest dla świata środowisko naturalne, jak trzeba walczyć ze wszelkiego typu jego zanieczyszczeniami i okazywać mu szacunek. Nie przechodzi
również obojętnie obok rasizmowi, czy łatwemu dostępu do broni.
Drugi tom rozpędza się, jak lokomotywa. Najpierw powoli, dokańczając motywy z poprzedniego tomu, by przyspieszać i robić rozwałkę na każdym kroku. Z każdą strona jest coraz lepiej, jednak wydaje się, że coraz mniej przypomina człowieka. Może być to dla niego zgubne, ponieważ pozbawia się możliwości myślenia, a w walce to również jest ważne. Alan Moore tworzy niesamowity klimat grozy, który od
wyczuwalny jest na każdym kroku, dzięki odpowiedniej kresce i stylowi lat osiemdziesiątych, jego dzieło nabiera jeszcze lepsze walory. W tym tomie zawarte jest praktycznie wszystko, groza, strach, miłość, nienawiść, żądza życia i śmierci, brutalność, łagodność, walka o lepsze jutro... Długo by tu wymieniać, to trzeba przeczytać. Polecam.
|
|
