BLADE 3: TRINITY

Blade to pół wampir pół człowiek. Dotychczas sam walczył z krwiożerczymi bestiami - wampirami. Tym razem dołącza do niego dwójka żądnych przygód ludzi. Jak można było się spodziewać, film nie oferuje nam już tego samego. Jest zupełnie inny od dwóch swoich poprzedników. Jednak muzyka prawie się nie zmieniła, powiedziałbym, że nawet się poprawiła. Może nie dużo, ale zawsze to coś. I znowu mamy do czynienia z czarnymi rytmami, które dość często wpadają w ucho. Można ich słuchać w kółko.

Utwory nagrane są przez największe gwiazdy ze Stanów Zjednoczonych. Jak można było się spodziewać piosenki dopracowane są praktycznie do perfekcji. Nie istnieją takie, które nudziłyby lub psuły kompozycję całej płyty. Przyznam, że soundtrack można słuchać w kółko z wielu powodów, które po przesłuchaniu ścieżki dźwiękowej z "Blade 3" będą oczywiste, zrozumiałe i jasne. Dlatego nie będą pisał o co tak dokładnie mi chodzi. Po włączeniu płyty od razu zrozumiecie co i jak. Podczas słuchania ciężko wychwycić skąd pochodzi dany kawałek. Jest to jeden z minusów tej ścieżki, chyba najbardziej rażący.

Oczywiście nie wszystkim może spodobać się taka kompozycja. Jedni uznają, że soundtrack z horroru powinien być wykonany przez orkiestrę symfoniczną czy zespół z pogranicza rocku czy metalu. Jak wiadomo film grozy powinien straszyć i muzyka powinna odzwierciedla to co dzieje się na ekranie. A tutaj nie czujemy tego. Praktycznie doświadczamy brak klimatu, który od razu czujemy podczas projekcji filmu. Trzeba się zadowolić tym co daje nam ścieżka dźwiękowa, a ściślej rzecz biorąc - bardzo dobrą kompozycją utworów. Prędzej podczas słuchania można by wywnioskować, że to jakaś komedia a nie film grozy. Ale oglądając "Blade 3: Trinity" nie czujemy tej różnicy, pałamy się tylko dobrą akcją. Jak najbardziej twórcy muzyki jak i filmu postarali się aby wszystko było w jak największym porządku i nie istniały takie sytuacje podczas których zadawalibyśmy sobie pytanie: Kto dobierał muzykę do scen?

Trzecia część "Blade" oferuje nam trochę słabszą muzykę, ale nie pod względem jakości tylko ekspresji. Na drugiej odsłonie ścieżki dźwiękowej znalazły się rozwieź mocniejsze utwory (rock) a tutaj pozostawiono tylko rap i hip-hop, oczywiście amerykański. Polecam każdemu z osobna tą płytkę. Jest ona warta przesłuchania, ale od razu uprzedzam, że nie każdemu może się podobać.

ZOBACZ RÓWNIEŻ

FILMY

DVD

CIEKAWOSTKI

SYLWETKI

DOWNLOAD

AUTOR: PASTOR