CHILDREN OF THE CORN

W 1984 roku niejaki Fritz Kiersch uzyskał prawa do wyreżyserowania jednej z wcześniejszych powieści mistrz grozy literackiej Stephena Kinga. Całość doczekała się aż siedmiu kontynuacji, nie było by nic dziwnego, bowiem powieść jak i film otworzyły furtkę na dalszą kontynuację sagi o społeczeństwie kontrolowanym przez dzieci. Produkcja okazała się sukcesem komercyjnym, natomiast kolejne części powielają jedynie główny wątek pierwszej części stanowiąc luźno powiązane ze sobą, prezentujące różny poziom horrory. Podobnie jest z kompozytorami tworzącymi podkład muzyczny do poszczególnych części serii, bowiem każda produkcja opiewała nowym nazwiskiem twórcy soundtracku. Zazwyczaj pierwsze części serii okazują się najlepsze pod każdym względem, jednak w danym wypadku każda część pod względem linii melodycznej może ze sobą śmiało konkurować. Prezentują wielogatunkowość jednak łączy je muzyka ilustracyjna wzorująca się na klasycznych dokonaniach poprzedników.

Zatem pierwsza część historii o polach kukurydzy została zilustrowana przez Jonathana Eliasa, mało znanego szerszej publiczności kompozytora, który charakteryzuje się twórczością zawierającą w sobie łączenie wszelkich dostępnych technik, zwłaszcza chóru chłopięcego. Rezultat może w pełni nie zaskakuje oraz nie stanowi żadnej rewelacji, jednak twórczość, jaką zastosował ilustrując muzycznie film kompozytor wzbudza wiele emocji, jak i negatywnych tak i pozytywnych. Podstawowym minusem twórczości muzycznej, zastosowanej w filmie jest brak konsekwencji w całości, wydaje się niedokończona, przerwana. Ponadto słuchacz zapewne odniesie wrażenie, że podobne motywy były wykorzystane w słynnych filmach grozy z początku lat osiemdziesiątych, stąd zarzut o w pewnym stopniu powielanie sprawdzonych już motywów muzycznych, które odniosły sukces, bez zbytniego urozmaicania.

Zacząłem od minusów, by walory całej produkcji nie nieco zakasowały poprzedników a mianowicie kompozytor wprawdzie wprowadza instrumenty elektroniczne, ale dodaj element zaskoczenie poprzez migawkowy głos męski, ciężkie brzmienie kontrabasu powiązane z snującym się tematem skrzypiec, co w całości prezentuje nad wyraz ciekawie. Bardzo podobają mi się partie śpiewane przez chór chłopięcy, pełen mistycyzmu, można by rzec, zamierzonego fanatyzmu religijnego, który powoduje dreszcze, przyciąga słuchacza brzmieniem. Każdy utwór jest krótki, jednak ich połączenie na ścieżce po mimo urwanych fragmentów tworzy całość, która z jednej strony rozczarowuje swoją niedoskonałością, jednak po dogłębniejszym się wsłuchaniu, dochodzimy do wniosku, że takie było zamierzenie kompozytora, który stworzył utwory nietuzinkowe.

Po mimo zróżnicowania tematycznego utwory niewiele od siebie się różnią, artysta prezentuje kilka utworów podstawowych, które dalsze fazie są rozbudowywane po przez urozmaicanie kolejnymi instrumentami i chórem, bądź uszczuplone poprzez urwanie w połowie trwania utworu. Elias widocznie bawi się konwencją muzyki ilustracyjnej, która nieznacznie przewyższa jakoś formy nad obrazem, jednak po pewnym czasie znacząco odbiega od tematu, tworząc utwory samodzielne, zatem dana ścieżka dźwiękowa prezentuje się znacznie lepiej jako osobny zbiór utworów aniżeli ilustracja muzyczna filmu „Dzieci Kukurydzy”. Całość otwiera i zamyka partia chóralna, której fenomenalne brzmienie, której podkład muzyczny można porównać do znanego również utworu otwierającego pewien film Carpentera, nie podam tytułu by nie zepsuć zaskoczenie, kształtuje klimat, który następnie jest nieco zmodyfikowany, powiedziałbym, że przerysowany, przez co ulega zatraceniu.

Po mimo wszelkich sprzeczności i zastrzeżeń uważam daną ścieżkę dźwiękową za bardzo udaną, wręcz trafną, która rozbudza zmysły. Album posada gatunkowo tak zwaną muzykę filmową ilustracyjną o tematyce okultystycznej. Podobnie jak film pobudza domyślenia, skłania do refleksji, staje się plastyczną formą wypowiedzi, przez co przewyższ formą wykonania film. Całość powinna zagość u każdego melomana, który spodziewa się nieznanego, stonowanego, przy czym dramatycznego, pełnego wzruszeń i doznań artystycznych. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko polecić to niecodzienną produkcję w formie audio, na pewno się nie zawiedziecie. Bowiem po przez dźwięk można ukoić duszę, zrelaksować ciało, wyrazić kształt, te utwory idealnie się do tego nadają. Polecam…

ZOBACZ RÓWNIEŻ

FILMY

DVD

CIEKAWOSTKI

SYLWETKI

DOWNLOAD

AUTOR: REQUIEM