CAPTIVITY

::TYTUŁ POLSKI::
Sadysta

::REŻYSERIA::
Roland Joffe

::SCENARIUSZ::
Joseph Tura,
Larry Cohen

::MUZYKA::
Marco Beltrami

::OBSADA::
Elisha Cuthbert,
Daniel Gillies...

::KRAJ::
USA, Rosja

::ROK::
2007

::CZAS TRWANIA::
96 min.

Jaki jest przepis na komercjalny sukces horroru? Zatrudnij znanych aktorów, zadbaj o odpowiednią reklamę - chwytliwe hasło, nawiązanie do jakiegoś kultowego horroru, zaprojektuj szokujące plakaty, które wywołają oburzenie i zostaną zdjęte z billboardów. Twórcy Sadysty znają to doskonale.

Popularna modelka Jennifer  Three zostaje uprowadzona podczas jednego z medialnych przyjęć. Budzi się otumaniona w nieznanym sobie miejscu i dochodzi do wniosku, że ktoś chce za wszelką cenę przejąć nad nią kontrolę i doprowadzić ją do szaleństwa. Odkrywa, że w swoim nieszczęściu nie jest sama. Za ukrytą szklaną szybą znajduje się młody mężczyzna, który także został porwany i uwięziony. Razem postanawiają przeciwstawić się psychopacie i uwolnić spod jego rządów. Czy im się uda?

Przede wszystkim dlaczego tytuł filmu - słowo captivity (niewola) przetłumaczono na sadystę? Każdy chyba dostrzega, która nazwa jest bardziej chwytliwa. Ten manewr już przed seansem można odebrać jako  chwyt marketingowy, a po co go zastosowano każdy wie. Według reklam film ostrzejszy od Piły. Przygotowywałem się na coś naprawdę krwawego, czegoś przynajmniej dorównującemu Pile, i o ile pierwszą scenę można uznać za mierny wstęp do krwawego filmu, o tyle reszta to naprawdę flaki, ale z olejem. To doprawdy smutne, jak spece od reklamy potrafią omamić zwykłego odbiorcę. Przedstawiona historia może nie jest zła, ale bardzo wydumana. Niby chce coś przekazać, ale cała komercyjna otoczka ten przekaz zakłóca. Właściwie pole do popisy w sferze aktorstwa miała tylko Elisha Cuthbert i Daniel Gillies. Jako para nieznanych sobie osób przeżywających dramat, w końcu zakochujących się w sobie mogli pokazać o wiele więcej tym bardziej, że obydwoje niezaprzeczalnie mają talent. Jest kilka bardziej charakterystycznych scen, jednak wypadają one słabo w porównaniu do Piły, do której ten film miał być podobny. Podobał mi się natomiast motyw z komiksowym archiwum psychopaty, a także próba ucieczki pary.

Ogólnie rzecz biorąc „The Captivity” nie jest złym filmem. Myślę, że negatywne odczucia wywołuje przesadzona reklama tego filmu. Moim zdaniem, gdyby twórcy postawili bardziej na zbudowanie ciekawej i spójnej historii, oraz dopracowali scenariusz to byłaby to bardzo dobra produkcja.