DEAD MARY

::TYTUŁ POLSKI::
Dead Mary

::REŻYSERIA::
Robert Wilson

::SCENARIUSZ::
 Peter Sheldrick,
Christopher Warre Smets

::MUZYKA::
Alphonse Lanza

::OBSADA::
Maggie Castle, Dominique Swaim...

::KRAJ::
USA, Kanada

::ROK::
2007

::CZAS TRWANIA::
 103 min.

Sześcioro przyjaciół postanawia jak co roku spędzić ze sobą weekend w wynajętym domku nad jeziorem. Jest to jedna z niewielu okazji, aby powspominać dawne czasy i opowiedzieć co nowego słychać. Teraz każdy z nich ma pracę, obowiązki, jest w związku z jakąś osobą – więc nie ma zbyt wiele czasu na pielęgnowanie starych przyjaźni. Zapowiadał się weekend pełny wrażeń i alkoholu, lecz niespodziewanie humor popsuli wszystkim Matt i Kim, którzy ogłosili, że już nie są parą. Ekipa dzieli się na 2 części. Dash i Baker próbują pocieszać przyjaciela, a Eve i Amber wypytują się Kim o szczegóły rozpadu związku. Jedynie nowa dziewczyna Bakera – Lilly pozostaje bezstronna i trzyma się na boku, bo jest nieśmiała i o wiele młodsza od pozostałych uczestników libacji. Wszyscy są sfrustrowani bo wiedzą co ich czeka. Matt i Kim będą ciskać wszędzie złymi fluidami i każdemu się to udzieli. Tak też się stało. Para byłych kochanków wyciąga na światło dzienne dawne brudy – po to, aby zmienić temat. Z ratunkiem przychodzi Lilly, która wymyśla gry słowne. Eve rzuca pomysł, by zagrać w grę zwaną „Dead Mary” (nie mylić z „Bloody Mary” choć idea jest ta sama). Odważni po kolei wchodzą do ubikacji ze świeczką w ręku i muszą powiedzieć do lustra 3x słowa: martwa Mary. Bez rezultatu. Ekipa kładzie się spać, bo uśpił ich nadmiar alkoholu. Lilly wstaje w  nocy, by wziąć kąpiel w pobliskim jeziorze. Wraca jednak szybko wzywająca pomocy i wyraźnie przerażona. Dziewczyna twierdzi, że widziała jak Eve zabiła Matta w lesie. Rozpoczynają się poszukiwania przyjaciela. Jego martwe ciało wygląda jakby było przeżute przez dzikie zwierzę. Wszyscy rozpaczają, a Matt niespodziewanie na ich oczach przeistacza się w zombie. Zdruzgotana Amber dobija go łopatą, ale gdy i to nie daje rezultatów – Dash postanawia spalić ciało. Odtąd wszyscy oskarżają się nawzajem, że są opętani przez ducha martwej Mary. Nikt nikomu nie ufa. Rozpoczyna się walka o przeżycie, a do świtu daleko.

Bardzo polecam ten film. Nie jest to typowy horror z hektolitrami krwi. Zaliczyłbym go do gatunku horroru obyczajowego. Atmosfera filmu budowana jest genialnie od samego początku filmu. Jestem zwolennikiem wolnego rozwijania się akcji ze scenami kulminacyjnymi dopiero na końcu filmu i taka jest „Martwa Mary”. Akcja toczy się bardzo leniwie, poznajemy życie i kłopoty bohaterów i od razu rozróżniamy słabe i silne charaktery. Motywem przewodnim rozmów są związki i zdrady bohaterów, co było udanym posunięciem. W scenach, gdzie martwa Mary opanowywała ciało i umysł jakiejś osoby – poznawała ich wspomnienia. Wykorzystywała to do podżegania przyjaciół, by zabijali się nawzajem ujawniając ich sekrety. W filmie panuje bardzo nastrojowy klimat, który tworzą: udane ujęcia, spokojna muzyka, dobre plenery, świetnie dobrane charaktery postaci i umiejętne dozowanie napięcia. Zapowiada się, że powstanie druga część. Oby równie udana…