HARD CANDY

::TYTUŁ POLSKI::
Pułapka

::REŻYSERIA::
David Slade

::SCENARIUSZ::
 Brian Nelson

::MUZYKA::
Molly Nyman,
Harry Esscott

::OBSADA::
Patrick Wilson, Ellen Page, Sandra Oh...

::KRAJ::
USA

::ROK::
2005

::CZAS TRWANIA::
 101 min.

Internet, dla wielu wynalazek ten to niemal religia. Nie zmienia to jednak faktu, iż „sieć” to niekwestionowane źródło informacji i nieograniczony wręcz „plac zabaw”. Coraz częściej zdajemy sobie jednak sprawę, iż Internet to także olbrzymie uzależnienie. Gro ludzi nie wyobraża sobie już życia bez komputera podłączonego do „sieci”. Zjawiska tego nie da się powstrzymać, bo jak zakazać ludziom korzystania z rzeczy, która w założeniu ma służyć do czerpania wiedzy i rozrywki? To nie podlega dyskusji. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy poruszymy tematy kontrowersyjne, z Internetem związane nieodłącznie, niestety. Mowa tutaj o zjawisku pedofilii i produkcjach „snuff”. Kinematografia fabularna nie ominęła zjawiska filmów „ostatniego tchnienia”. Wspomnieć można chociażby „8 mm” Schumachera czy „Billboard” Zadrzyńskiego. Problem pedofilii natomiast rzadko eksploatowany był przez filmowych twórców. Fakt ten nie dziwi, w końcu to temat trudny i wrażliwy. W 2005 roku David Slade postanowił stworzyć obraz ukazujący tę tematykę.

Jeff Kohler to ceniony fotograf. Wolne chwile spędza  na internetowym czacie. Film rozpoczyna scena, w której mężczyzna umawia się na spotkanie z jakąś dziewczyną. Później dowiadujemy się, iż Hayley jest czternastoletnią dziewczynką. Rozmowa w kawiarni przeradza się we flirt. Po niedługim czasie oboje udają się do luksusowego mieszkania- pracowni Jeffa. Ten opowiada młodej dziewczynie o swojej pracy, częstując przy tym drinkiem. Hayley proponuje, iż sama przyrządzi jakieś napoje (ostrożność, nieufność, a może coś innego?) I tutaj rozpoczyna się właściwa akcja filmu, a właściwie koszmar. Jeff zostaje poddany ciężkiej próbie. Wpada w tytułową pułapkę. Zastanawialiście się kiedyś jakie tortury mogą być bardziej dotkliwe? Fizyczne czy raczej psychiczne? W filmie tym znajdziecie odpowiedz.

O filmie tym słyszałem wiele, jeszcze przed premierą kinową. Później zupełnie o nim zapomniałem. Obejrzałem go w końcu. Już teraz mogę zdradzić, iż wrażenie wywarł jak najbardziej pozytywne. Nie dość, że porusza on jakże bulwersującą tematykę, to jeszcze sprawna realizacja przykuwa widza do ekranu. Ciekawe jest to, że reżyser nie demaskuje tu zupełnie Jeffa jako pedofila. Nie ma tutaj nic oczywistego. To chyba największy plus filmu. Widz często doszukuje się jednoznaczności, lecz nie znajdzie jej tu prawie wcale. Hayley to z pozoru niewinna dziewczynka, mylne to jednak wrażenie. Charakteryzuje się bowiem wyjątkową inteligencją i wyrachowaniem. Przekonacie się o tym wiele razy podczas projekcji. „Hard Candy” to film wielce przewrotny, w pozytywnym tego słowa znaczeniu, a oczywistość pryska tutaj niczym bańka mydlana. Dodajmy do tego niepokojącą atmosferę i przyzwoite aktorstwo dwójki bohaterów, a otrzymamy rasowy thriller. Film nie ustrzegł się jednak kilku minusów. Według mnie „przesadził” z dojrzałością czternastoletniej Hayley. Niektórych może również denerwować kilka niedomówień, niewyjaśnionych praktycznie w ogóle. Widz zastanawia się nad niejasną (negatywną?) osobowością i przeszłością Jeffa. Nie dochodzimy jednak do jednoznacznych wniosków. Podobnie jest z postawą dziewczynki. Kolejnym minusem dla niektórych będzie całkowity brak krwawych scen. Ale to w końcu bardziej dramat i thriller aniżeli horror. Reasumując, film nie ustrzegł się wad, ale mimo to wartościowa to produkcja. Seans mija bardzo szybko, trzymając widza w nieustannym napięciu.   Nie będzie to czas stracony. Zaręczam.