STAY

::TYTUŁ POLSKI::
Zostań

::REŻYSERIA::
Marc Forster

::SCENARIUSZ::
David Benioff

::MUZYKA::
Asche & Spencer

::OBSADA::
Ewan McGregor, Naomi Watts, Ryan Gosling...

::KRAJ::
USA

::ROK::
2005

::CZAS TRWANIA::
96 min.

Horrory są niewątpliwie filmami o śmierci. Pokazuje się w nich zabijanie i umieranie, nawiązuje do rozmaitych wierzeń o „życiu po życiu.” Generalnie śmierć nie jest tematem łatwym. Nie da się jednak uniknąć poruszania go, bo wszyscy muszą umrzeć. Nikt nie wie na pewno, choć spekulacji jest wiele, co się dzieje z człowiekiem po śmierci. Próbujemy zatem przeanalizować i zgłębić jej tajemnicę. Oswajamy śmierć, choćby przez oglądanie filmów na ten temat. Jednym z nich jest Zostań Marca Forstera.

Główny bohater filmu, psychiatra Sam, przejmuje po koleżance pacjenta. Henry Lethem, dręczony wizjami student sztuk pięknych, ma zamiar popełnić samobójstwo w dzień swych 21-szych urodzin. Sam chce uratować chłopaka. Od kiedy jednak Henry pojawił się w jego życiu, rzeczywistość przestała być oczywista i przewidywalna. Być może uratowanie życia chłopaka będzie wymagało od Sama poświęcenia własnego...

Zostań nie jest filmem lekkim, łatwym i przyjemnym, ponieważ wiele w nim egzystencjalnego bólu. Jest jak dzieło sztuki – wymaga wrażliwości. Ten film powstał nie tyle do oglądania, co do przeżywania i doświadczania. Przedmiotem tego doświadczenia jest sama śmierć.

Początkowo, z pozoru, nie dzieje się nic niezwykłego, przez ekran przewijają się sceny jak z kina obyczajowego. Stopniowo atmosfera zagęszcza się, narasta groza, mnożą się dziwne wypadki, psychiatra Sam przestaje wierzyć swoim zmysłom, a widz błądzi wraz z nim w rzeczywistości, która niespodziewanie stała się wroga. Fabuła jest dość pogmatwana i z pewnością ponura – szczególnie dużo miejsca poświęcono samobójstwom – mimo tego fascynuje i przykuwa uwagę.

Gra aktorska stoi na bardzo wysokim poziomie. Ewan McGregor jako Sam i Naomi Watts w roli jego dziewczyny Lili przekonują, natomiast rola tajemniczego i nieco dekadenckiego samobójcy Henry’ego jest wręcz stworzona dla Ryana Goslinga. Scenografia z jednej strony przedstawia typowe, wielkomiejskie wnętrza, z drugiej - jest odrealniona, oniryczna, przypomina labirynt, gdzie zagubieni bohaterowie miotają się niczym zwierzęta w klatce. Uwagę zwracają także nietypowa, jakby wadliwa praca kamery oraz ścieżka dźwiękowa. Większość ujęć została nakręcona z wykorzystaniem filtrów, co wzbogaca nie tylko wizualną warstwę filmu, ale także jego nastrój oraz przesłanie.

Zostań silnie działa na emocje, zwłaszcza w niezwykle przejmującej końcówce, w której znajdują uzasadnienie wszystkie niezrozumiałe sceny i pozornie bezsensowne zdania przewijające się w dialogach oraz wszelkie zastosowane zabiegi techniczne. Filmu Forstera nie da się zapomnieć. Pomimo przytłaczającego ładunku smutku warto obejrzeć go jeszcze raz, by w pełni docenić kunsztowne wykonanie oraz samą treść. Film ten urzeka zarówno zmysły, jak i duszę – tę właśnie, która ma przetrwać śmierć.