COLLECTION, THE

::TYTUŁ POLSKI::
Kolekcjoner

::REŻYSERIA::
Marcus Dunstan

::SCENARIUSZ::
Marcus Dunstan,
Patrick Melton

::MUZYKA::
Charlie Clouser

::OBSADA::
Josh Stewart, Emma Fitzpatrick, Lee Tergesen

::KRAJ::
USA

::ROK::
2012

::CZAS TRWANIA::
82 min.

Zapowiada się spokojna noc dla Eleny. W pewnym momencie dzwoni do niej jej najbliższa przyjaciółka i wyciąga ją na imprezę, o której wiedzą nieliczni. Nie spodziewa się tylko, że od tamtego momentu rozpocznie się prawdziwy koszmar. Jest świadkiem krwawej rzeźni. Zostaje porwana i umieszczona w starym hotelu, w dużej skrzyni. Zatroskany ojciec odnajduje jedyną osobę, która wymknęła się z rąk mordercy i po jego namowie, ruszają z "najemnikami" do akcji ratunkowej. Czy ktoś wyjdzie z tego cało?

„Kolekcjoner" to specyficzne kino grozy a w szczególności festiwal gore. Fabuła filmu jest bardzo prosta i nie wiem czy do końca przemyślana. "Kolekcjoner" zaczyna się prawdziwą jatką, która fanów gore powinna zaciekawić. Podczas imprezy dochodzi do wybicia większości uczestników zabawy. Morderca używa specyficznych metod zabijania, miedzy innymi: wielki pług, który kosi pół dyskoteki, metalowa klatka, która zgniata ludzi na miazgę oraz kilka innych ciekawych pułapek. Można rzec, że jest to coś na wzór "Piły", ale tam nie zabijano bezmyślnie ludzi. Gdy akcja przenosi się do "domu" mordercy a Elena swoją pomysłowością i najnowszymi technikami survivalowymi otwiera skrzynię - ramiączkiem od stanika, w której była zamknięta zaczyna się festiwal żenady i naciąganych scen. Nie wiem dlaczego nie wytłumaczono skąd wziął się morderca, dlaczego eksperymentuje na ludziach i ich zabija. Czasami jego zachowanie jest bezsensowne. Od tak o  podcina komuś gardło. Podczas oglądania ma się dziwne wrażenie, czy ten film został wydany na wielki ekran, czy może dla telewizji. Sami zobaczycie dlaczego.

Podczas seansu na pewno nie będziecie się nudzić, co chwilę ktoś jest mordowany, jedni wpadają w pułapki, innych dopada morderca. Co róż na ekranie przemykają nam dziwne wytwory kolekcjonera - pseudo zombie, zdeformowani ludzie. Film ma jedną dużą wadę - nie straszy, dziwne, ale prawdziwe. Czuje się lekkie napięcie, czasami zadziała efekt zaskoczenia, ale to nie jest to, na co wszyscy czekają. Nie można mieć zastrzeżeń do lokacji - świetne klimatycznie a zarazem nadają mroczny charakter. Gra aktorska stoi na dobrym poziomie, na szczególną uwagę zasługują dwie osoby -  Josh Stewart, Emma Fitzpatrick. Efekty specjalne bez zarzutów. Linia melodyczna sprawuje się najlepiej, dzięki niej, do filmu wprowadzany jest odpowiedni sekwencyjnie motyw dźwiękowy. Mimo kilku minusów film mi się podobał. Na pewno przez dużą ilość ofiar i ich hektolitrów krwi. Polecam.